Bekijk het leven rooskleurig

Kansberekening vertelt het verhaal van een zekere Martin Henry, een vijftiger in normale conditie, die op controle komt bij de cardioloog om de resultaten van een test te vernemen en onverwacht te horen krijgt dat zijn hart en aorta versleten zijn. Naar schatting heeft hij nog een drietal maanden te leven. Dit is een donderslag bij heldere hemel. Zonder zijn vrouw van het slechte nieuws op de hoogte te brengen, wil hij in die laatste periode van zijn leven nog genieten van de dingen waarvan hij al zo lang gedroomd heeft. Hij boekt daarom een reis naar Canada om samen met haar de walvissen te gaan bewonderen. Tijdens hun reis maken ze kennis met medepassagier Serafijn, die ze op stuntelige wijze enige ongemakken bezorgt. Ondertussen heeft de cardioloog een andere patiënt op raadpleging ontvangen voor de resultaten van diens onderzoek, namelijk de eerder zwaarlijvige Henri Martin. Plots begint de cardioloog iets te dagen... Hij zal toch niet de dossiers van die patiënten met elkaar verwisseld hebben?

Het album is getekend door François Ravard op scenario van Pascal Rabaté, oorspronkelijk verschenen als La Loi des Probabilités (Futuropolis, 2023). Het is niet de eerste keer dat ze samenwerken, dat gebeurde al met het album Didier, het 5de wWel aan de Tractor, een opbeurend plattelandsdrama. Ravard tekende ook het album Nestor Burma 14: De Ratten van Montsouris. Zijn mooie klare lijnstijl is vergelijkbaar met deze van Emmanuel Moynot. Hij tekent in Kansberekening met een fijne aflijning opvallende en goedaardige figuren met een uitgesproken gelaatsuitdrukking. De inkleuring is grijsblauw en zwart. Verschillende albums getekend door Ravard zijn nog niet vertaald in het Nederlands, onder andere de reeks Les Mystères de la 5e République, misschien een idee voor uitgeverijen.

Kansberekening is een fijn verhaal dat illustreert dat je niet bij de pakken mag blijven zitten. Hoe je een negatieve boodschap tweeërlei kunt opvatten, zelfs al is die misschien foutief. Ofwel bekijk je van dan af alles fatalistisch-depressief door een donkere bril, ofwel maak je er het beste van en beschouw je de tijd die nog rest als een enorme luxe om toch nog allerlei dingen te doen. Die zonnige, positieve kijk maakt het leven zoveel aangenamer. En dat zouden we eigenlijk kunnen doen met elke ongunstige berichtgeving in ons leven.

Het is een album dat een glimlach op je gezicht tovert en leert te relativeren.

JAN GOFFIN