Afscheid van een legende

Zelden zal een nieuw stripalbum zo actueel zijn als dit twintigste deel van de beroemde miljardair in spijkerbroek. Terwijl de wereld amper is bekomen van de verschrikkelijke terreuraanslagen in Parijs en alleen een muis nog het streng beveiligde Brussel in kan, wordt het voortbestaan van Largo Winch en de voltallige directie van zijn Group W bedreigd met een bomaanslag. Terroristen onder leiding van imam Ahmad smeden plannen om Largo definitief uit de weg te ruimen en daarbij willen ze gebruikmaken van de knappe Libaneese Saïdee. Maar plannen en gevoelens gaan niet altijd hand in hand en dat blijkt wel uit de gevoelens die Saïdee en Largo voor elkaar tonen. Op de achtergrond is er nog de corrupte CIA-agent Reynolds, hij dwingt Saïdee voor hem te werken en uit voorzorg zet hij haar gevangen. Zowel de imam Ahmad als special agent Reynolds blijken te werken voor de Russische zakenman Maliakov. Hij wil Winch en zijn groep vernietigen zodat hij uit de puinhopen die ontstaan de nodige bedrijven kan opkopen.

In dit afscheidsalbum van grootmeester Jean Van Hamme wemelt het opvallend genoeg van de nevenpersonages. Largo Winch schittert vooral door afwezigheid. Het begint al met het ontbreken op de cover en op meer dan de helft van de pagina's zien we vele nevenpersonages behalve de naamgever zelf. Wel is er voldoende plaats ingeruimd voor de escapades van pilote Silky Song, rokkenjager Simon Ovronaz, financieel rechterhand Dwight Cochrane, secretaresse Pennywinkle, beeldhouwster Domenica Leone en het nieuwe directielid kapitein Hanni Veenstra. Laatstgenoemde is een welkome aanvulling in het Winch-universum.

Zoals altijd knoopt Van Hamme de losse eindjes weer keurig aan elkaar, maar is hij ook zo slim om voor zijn opvolger Éric Giacometti enkele interessante uitgangspunten achter te laten. Want hoe verloopt de relatie tussen Largo en Saïdee en heeft Maliakov nog meer pijlen op zijn boog?

Met Largo Winch 20 heeft Jean Van Hamme afscheid genomen van de laatste serie waar hij nog actief voor was als schrijver. Waar hij er met Thorgal en in mindere mate Xlll wat laat mee was, kiest hij voor Largo Winch een juist moment om ermee te stoppen. Want tijdens het lezen van deze laatste cyclus kregen we wel langzaam het gevoel dat Van Hamme een beetje uitverteld was over Largo Winch. Nu eindigt hij in stijl en laat de serie gezond achter. Eerder heeft hij al Thorgal, Xlll, Lady S. en Wayne Shelton overgedragen. De spin-off XIII Mysterywordt nog wel afgerond met een dertiende deel dat van zijn hand is.

Tekenaar Philippe Francq is misschien wel de beste realistische tekenaar van de laatste jaren. Ook nu levert hij weer grafische topkwaliteit af. Vooral de weergave van de futuristische Winch-toren in Londen op bladzijde 25 en 28 spreken tot de verbeelding. Ook die andere bekende Londense wolkenkrabber, The Shard, springt in het oog. Enige minpunt is de cover, dat is deze keer toch wel een gemiste kans. De volgende keer toch maar eens de fameuze Winch Tower vanaf een helikopter getekend?

DAI HEINEN