Keuze voor Belgische in plaats van internationale cover van Filip & Mathilde 2	07/10 TOP
Op 6 oktober verscheen Filip & Mathilde 2: Tournée Générale bij Ballon Comics. Uit de covervoorstellen van Charel Cambré won onderstaande versie het pleit. De door koning Filip ingezette polonaise met zijn familie wordt afgesloten door Jacques Brel en Toots Thielemans, twee overleden Belgische muzikanten. Op een ander covervoorstel trakteerde Filip Manneken Pis-bier aan een internationaal, politiek gezelschap met Charles Michel, Emmanuel Macron, Donald Trump, Vladimir Poetin, Angela Merkel en Recep Tayyip Erdogan als een springlevend, gezelig onderonsje. Die cover haalde het niet.

Onvoltooid project (32): Het Pension van Dokter Eon door Christian Rossi en Patrick Cothias	30/09 TOP
In 1998 en 1999 publiceerde Le Lombard de twee delen van het fantasierijke tweeluik Het Pension van Dokter Eon in de collectie Getekend. Het was de tweede samenwerking tussen Griffo en Patrick Cothias na Cinjis Qan, maar het had ook de eerste samenwerking tussen Christian Rossi en Cothias kunnen zijn. De tekenaar had namelijk midden jaren 1980 al een twintigtal proefplaten getekend voor het project. In deze vorm ging Het Pension van Dokter Eon niet door tot het dik tien jaar later alsnog werd opgepikt, maar dan met tekenaar Griffo. Geen probleem voor Rossi, want in dezelfde periode van de weigering van het project kon hij beginnen met de reeks De Lotgevallen van Julius Antoine op scenario van Serge Le Tendre waarop hij de ene na de andere reeks tekende, zelfs op scenario van Jean Giraud (voor Jim Cutlass die in 1991 een comeback maakte nadat Giraud en Jean-Michel Charlier in 1980 al een eerste deel publiceerden). Hieronder vind je zes proefplaten van Rossi voor de eerste versie van Het Pension van Dokter Eon. Klik erop voor een grotere weergave.

Onvoltooid project (31): Roman de Renart door Albert Uderzo en René Goscinny	23/09 TOP
Het duo Albert Uderzo en René Goscinny kennen de meesten wel van het fenomeen Asterix, maar dat was lang niet hun eerste en enige samenwerking. In 1959 werkten ze voor het nulnummer van het Franse stripweekblad Pilote (in opdracht van en samenwerking met het commerciële radiostation Radio Luxembourg) een komische versie van Reynaert de Vos uit. Het bleef bij die ene pagina en dat was maar goed ook, want in het officiële nummer 1 maakte een halsoverkop bedachte Asterix in de plaats van Roman de Renart zijn opwachting. Pilote 1 werd op 29 oktober 1959 gelanceerd in een oplage van driehonderdduizend exemplaren en raakte door een voortreffelijke promotiemachine in 24 uur uitverkocht. In dat eerste nummer beleefden ook Tanguy en Laverdure (eveneens getekend door Uderzo), Roodbaard en Joris Jasper de eerste stappen van hun avonturen. Roman de Renart zou het Franse striplandschap veranderen, of het zou toch minstens een groot succes kunnen worden, dachten de auteurs en hun entourage. Pilote-collega Poïvet moest hen echter teleurstellen. Jean Trubert was al een tijdje daarvóór op een gelijkaardige strip aan het broeden. Net voordat ze op vakantie zouden vertrekken en voor Pilote definitief uit de startblokken zou schieten, moesten Uderzo en Goscinny wat anders uit de mouwen schudden dat geen dierenreeks was en zich niet in de middeleeuwen mocht afspelen. Dat werd Asterix. Het na amper één pagina afgevoerde Roman de Renart liet Goscinny niet volledig los. In 1962 kwam hij voor tekenaar Mic Delinx met een variatie op de proppen, La Forêt de Chênebeau, die eerst in Jacky Magazine verscheen, het jeugdsupplement van het reclametijdschrift Jacqueline, een uitgave van de J-winkels. Vier jaar later kwam het in Pilote terecht. In 1966 en 1968 verschenen vijf kortverhalen van elk vier pagina's die nooit in album zijn verschenen. In het reeksje vol woordspelingen speelde een kabouter de hoofdrol die in een bos woont en bevriend is met dieren waarvan sommigen kleren droegen zoals in Raymond Macherots Chlorophyl.

Onvoltooid project (30): Sf-reeks door Enrico Marini en Alejandro Jodorowsky	16/09 TOP
Flashback naar zo'n vijfentwintig jaar geleden: een sciencefictionproject door Enrico Marini en Alejandro Jodorowsky. Wat had dat kunnen zijn?... Helemaal niets, want scenarist Jodorowsky blies het project in wording af. Voor een keer niet omwille van creatieve meningsverschillen, drukke agenda's, een uitgever die er geen brood inziet of een van de talloze andere argumenten die vaak aangedragen worden. Nee, Jodo gelooft sterk in de magie van tarotkaarten. En in die kaarten las hij tijdens een kaartlegsessie dat het gevaarlijk zou zijn om met Marini samen te werken. Dit is geen grap! Uiteindelijk nam Marini het Jodorowsky niet kwalijk, want zo kon hij een nieuw album tekenen van Gipsy op scenario van Thierry Smolderen, die nog steeds in leven is, waar hij ook wel meer zin in had. Hierboven zie je een fragment van een plaat in schetsvorm die Marini onlangs uit zijn archief diepte.

Onvoltooid project (29): June May door Minck Oosterveer en Willem Ritstier	09/09 TOP
Op 17 september 2017 is het zes jaar geleden dat de Nederlandse striptekenaar in een motorongeluk omkwam. Van zijn behoorlijk omvangrijke stripproductie, vaak op scenario van Willem Ritstier, is June May minder bekend. Het scheelde niet veel of June May verscheen als stripreeks bij Den Gulden Engel uit Wommelgem die in de jaren 1980 kortstondig reeksen uitgaf als Annie en Peter, Dag en Heidi, De Onnoembaren, Rona, Sloeber, Thomas Rindt,... Marvano stond toen mee aan het roer van Den Gulden Engel nadat hij hoofdredacteur was van Kuifje. En voor Kuifje-uitgeverij Le Lombard mocht Marvano Oosterveer en Ritstier ook al binnenloodsen voor een nieuw op te starten stripblad voor volwassenen. Le Lombard zag daar wel graten in nadat het Nederlandse stripmaandblad Titanic aanvankelijk aansloeg en wilde iets gelijkaardigs op poten zetten. Op basis van het twee pagina's tellende Dead End, een verhaal van June May in het stripblad Yèch, bestelde Marvano een strip van haar voor dat nieuwe blad. Een eerste verhaal van acht pagina's werd voorgelegd aan de hoofdredacteur van de Franstalige tak van Kuifje, Jean-Luc Vernal. Hij vond het niet goed genoeg en de strip ging niet door. Marvano gaf het niet op en nam het June May-project mee naar de dan nieuwe stripuitgeverij Den Gulden Engel waar hij medeverantwoordelijk werd voor de albumuitgaven. Dat gebeurde in 1987. Marvano legde uit: "Het eerste deel zou City heten. De uitgave zou in zwart-wit zijn, zoals Minck het graag wou. Ook hier: helaas. Den Gulden Engel werd binnen anderhalf jaar (of zoiets) na zijn lancering opgedoekt. City had niet eens de tijd om te verschijnen." Hierboven vind je het ontwerp voor een nooit verschenen brochure voor de titels van Den Gulden Engel met June May die op de cover moest komen. Hieronder vind je de lay-out voor wat de backcover van het eerste album, City, moest worden. Bovenaan dit artikel zie je het coverontwerp voor het bij Den Gulden Engel geplande album. Een herwerkte versie diende later voor de cover van het weekblad Kuifje waarin June May-opvolgster Claudia Brücken vanaf 1989 alsnog verscheen. Al deze documenten komen uit de archieven van Marvano.

Onvoltooid project (28): spin-off De Minimensjes door Stéphane Louis	02/09 TOP
In 2011 gaf de Franse uitgeverij Clair de Lune het laatste deel (nummer 44 in de reeks) van De Minimensjes uit. Dupuis had de eerste 43 delen uitgegeven. Datzelfde jaar kondigde tekenaar Stéphane Louis met bovenstaande ontwerpschetsen aan dat Clair de Lune ook een spin-offreeks ambieerde waarvan hij het eerste album, een afgerond verhaal, zou tekenen en schrijven. Het album zou niet voor 2012 verschijnen, want hij moest nog Tessa - Intergalactische Agente 6 en Escobar 2 tekenen. Voor Louis zou een kinderdroom uitkomen, want hij groeide op met de reeks van Pierre Seron en hij wilde daardoor zelf ook strips maken. De spin-off moest te vergelijken zijn met de nevenreeks Robbedoes door... Als het eerste album door Louis succes zou hebben, zouden er meerdere volgen, normaal gezien door andere auteurs. Louis kreeg alvast het vertrouwen van Seron om een eigen versie te maken. Het project sleepte aan en in 2014 kreeg Seron een beroerte. Kort daarop viel het hele plan in het water. Seron overleed op 24 mei 2017.

De letteraar van Hergé	19/08 TOP
Wist je dat de teksten die je leest in de Kuifje-albums geletterd zijn door een in West-Vlaanderen geboren medewerker van Hergé? Maak kennis met Arsène Lemey die op 7 juli 1930 geboren werd nabij Kortrijk! Na een kunst- en decoratieopleiding aan het Saint Luc van Doornik werd hij dankzij een leraar (een broeder) voorgesteld aan Charles Lesnes die bij uitgeverij Casterman werkte. Begin jaren 1950 mocht Lemey enkele schetsen maken voor covers. In 1951 vroeg de uitgever van de reeks Kuifje om als jobstudent de Duitse lettering te verzorgen van albums van Hergé, met name de tekstballonnen, klanknabootsingen en de titels. Zijn eerste opdracht: Het Geheim van de Eenhoorn, het eerste album in een lange rij. Lemey was een gentleman en heel taalvaardig en dat kwam nog van pas voor de handmatige lettering van Kuifje in het Frans, Nederlands, Engels, Duits, Italiaans, Spaans en Portugees. Lemey ontving van Hergé getypte teksten met een nummering die overeenstemde met de plaatsing in de tekstballonnen van de platen. Zijn monnikenwerk voerde hij uit op grijze afdrukken van die platen. Voor de weekbladpublicatie werd de lettering aan iemand anders toevertrouwd, maar de lettering voor de albums waren het alleenrecht van Lemey. Ook toen hij in 1953 zijn militaire dienstplicht moest vervullen in Duitsland kon hij blijven letteren. Omdat hij kon zingen en orgel spelen, mocht hij namelijk in dienst gaan bij majoor-kapelaan Verslyppe die een bureau voor Lemey ter beschikking stelde waar hij de lettering kon vervolgen van Mannen op de Maan. Tussen 1955 en 1957 werkte Lemey thuis waar hij als zelfstandige werkte voor Hergé, maar ook voor Jacques Martin (Alex, Lefranc) en François Craenhals (Pom en Teddy). In 1957 wierf Casterman hem als voltijds werknemer aan. Hij ontwikkelde voor Hergé het lettertype Arleson (Ar = Arsène, le = Lemey, son = zoon in het Engels). Dat lettertype werd samengesteld op een zetmachine waardoor vanaf 1975 de Engelse, Duitse, Italiaanse, Spaanse en Portugese albums machinaal geletterd konden worden. De albums in het Nederlands en Frans bleven geduldig en handmatig geletterd worden door deze minder gekende medewerker van Hergé. Tegenwoordig bestaat zijn lettertype ook als digitaal font dat je her en der kan downloaden. (Bron: Jean-Luc Rémy, 16 augustus 2017)

Te heftige covervoorstellen voor I.R.$ 18	05/08 TOP
Hierboven staat de gepubliceerde cover van I.R$ 18: Kate's Hell. Aan de uitgewerkte versie gingen voorstellen vooraf waarvan er twee te heftig werden bevonden. Op die versies wordt er een revolver tegen het hoofd van hoofdpersonage Larry B. Max gehouden.