22 of 1606
Marc Michetz (73) overleden
Marc Michetz, de striptekenaar die je wellicht het best kent dankzij zijn stripreeks Kogaratsu, is in de nacht van 7 op 8 januari overleden. De op 15 oktober 1951 in Elsene geboren Belg heet eigenlijk Marc Degroide. Hij werd 73 jaar.
Lang voordat manga's in Europa van de grond kwamen, en dan vooral in het Frans, had Michetz al een passie ontwikkeld voor het middeleeuwse Japan en de krijgskunsten en maakte hij van het Rijk van de Rijzende Zon het vaste middelpunt van zijn werk. Hij leerde judo, kendo en iaido en weigerde (net als in The Last Samurai) ooit van zijn zwaard gescheiden te worden, iets waaraan hij zijn collega's in de verhalen van De Mazdabende regelmatig herinnert. In die komische stripreeks van Christian Darasse op scenario van Bernard Hislaire en later Tome delen Darasse, Hislaire en Michetz een tekenstudio boven een Mazdagarage in Elsene, wat ze in werkelijkheid ook deden. De reeks is losjes gebaseerd op waargebeurde anekdotes, hoewel Michetz al na tien maanden de studio verliet. Daarin werd Michetz opgevoerd als een wat nukkige man die gepassioneerd bezig is met zijn vak en in het bijzonder Japanse levensstijlen.
Michetz startte zijn carrière bij Studio Graton en ontwikkelde al snel zijn eigen verhalen (Mutsuro en Hito le Banni), waarbij hij zich liet inspireren door het land dat hem zo fascineerde. Maar deze eerste verhalen waren slechts de voorlopers van een veel ambitieuzer project dat Michetz in 1983 begon, op de pagina's van het weekblad Robbedoes, in samenwerking met scenarist Bosse.
Met Kogaratsu verkende Michetz een van de figuren uit de Japanse middeleeuwse literatuur: de ronin, de samoerai zonder meester. Dit type personage, vereeuwigd door Masaki Kobayashi in de speelfilm Hara-kiri, was volkomen nieuw in de Franco-Belgische stripwereld van die tijd.
Dankzij het succes van zijn samoerai zonder meester kon Michetz zich volledig storten op de ontwikkeling van de reeks Kogaratsu. Tussen 1985 en 2014 verschenen veertien delen, genummerd van 0 (met korte verhalen) tot 13. Na een debuut in de collectie Dupuis' Avonturen, waarin de eerste twee albums verschenen, voordat het een zelfstandige reeks werd en nog later een plaats kreeg in de collectie Spotlight van Dupuis. Bij Dupuis verscheen in 2010 slechts één integrale met daarin de delen 1 tot 4. Het verscheen op kleiner formaat met een katern onuitgegeven tekeningen als bonusmateriaal.
Tussen twee albums in tekende hij ook het tweeluik Tako (op scenario van Yann) en liet hij zijn tekentalent volledig tot uiting komen in verschillende portfolio's met erotisch werk en over Japan.
Michetz was zelden tevreden over zijn tekeningen en had de neiging zijn werk te banaliseren. Het werkte tegelijk als katalysator om het beter te doen en nog meer te tekenen. In een interview voor ActuaBD in december 2024 vroeg men hem of hij op een dag tevreden zal zijn over zijn tekeningen. Zijn antwoord: "We zijn altijd op zoek naar het absolute, zoals de wortel voor je neus die je op de been houdt, ook al weten we dat we er waarschijnlijk nooit zullen raken. (...) Ik spreek alleen vanuit mijn persoonlijke standpunt, maar de ontevredenheid, zelfs de trivialiteit van mijn werk, drijft me om terug te gaan naar de taak waar ik mee bezig ben. Ik heb bijvoorbeeld net voor de derde keer het verhaal Exorcisme hertekend, waarvan de eerste versie dateert van bijna twintig jaar geleden. Ik wilde mijn werk nog verbeteren... Maar uiteindelijk, wat ik ook doe, blijf ik het bagatelliseren: een triest feit."
22 of 1606