De Rode Ridder 283: Sulphur

"Johan word! op zijn reis naar de Balkan opgejaagd door Bahaal. Die is vastbesloten om de Rode Ridder voorgoed uit de weg te ruimen en schakelt daarvoor zijn akeligste volgers in. Johan verweert zich fel, maar de overmacht is groot en het ziet er slecht voor hem uit. Gelukkig duikt er een oude bekende op die hem helpt te ontsnappen aan zijn moordenaars. Johan volgt Galaxa naar het Altacaeli, een door magie beschermde schuilplaats waar ze veilig zijn voor de klauwen van het kwaad... Johan ontdekt dat Galaxa een belangrijke opdracht voor hem heeft en is bereid haar te helpen. Maar Bahaal vindt een middel om het Altacaeli te betreden en zet een creatuur in dat om een heel bijzondere reden opgewassen is tegen Johan... en dal creatuur is gezonden om Galaxa te doden!"

Toen De Rode Ridder 249: De Satansvrucht in 2016 verscheen, eindigde dat op een cliffhanger van formaat. Het album was tevens een van de beste uit de periode dat Claus D. Scholz de reeks tekende. Voor Peter Van Gucht was het pas zijn tweede album voor de reeks. Er was toen al een beslissing gemaakt om Scholz op te volgen zodat hij met pensioen kon gaan. Standaard Uitgeverij wilde het nieuwe team Fabio Bono en Marc Legendre per se vanaf deel 250 laten starten. Klote, want daar ging die cliffhanger en zorgvuldig opgebouwde intrige! Legendre wist daar trouwens niet van, Van Gucht net zo min dat hij het vervolg niet meer mocht schrijven.

Toen Van Gucht toch weer de scenarist van De Rode Ridder werd nadat Legendre er de brui aan gaf, liet hij al snel weten dat hij de draad van zijn verhaal weer wilde oppikken. En hij houdt woord! Aanstaande woensdag ligt Sulphur in de winkel, deel 283 in de reeks, en dat zal je antwoorden bieden op wat er in De Satansvrucht is gebeurd.

Peter Van Gucht hierover: "Album 249 was voor mij een onverwachte teleurstelling. Ik was heel tevreden over het album omdat dit een stok in het hoenderhok gooide. Plan was om in de albums daarop al die conflicten weer aan te snijden. Tot ik plots te horen kreeg dat de reeks een doorstart kreeg met Marc Legendre en Fabio Bono. Heel wat fans kwamen mij vragen hoe dat nu eigenlijk zou afgelopen zijn als ik de reeks wél had kunnen verderzetten. Daar wist ik toen zelf het antwoord nog niet op. Zoiets hou ik graag een beetje open. Tot nu. Ik wilde dat losse, maar o zo interessante eindje toch ergens aan vastknopen. Dat is Sulphur geworden. In dit album wordt Johan op onverwachte wijze geconfronteerd met dat verleden, in de gedaante van zijn meest geduchte vijand ooit. Dit leidt tot een treffen waarin winnen en verliezen elkaars gelijke blijken te zijn. Alle partijen komen er bekaaid vanaf. Vooral als blijkt dat het kwade ook liefde kan voelen en het licht een zeer duistere kant toont. Oorlog is nooit netjes.”

Wat gebeurde er ook alweer in De Satansvrucht? Lees het op deze pagina.