Simon Van Liemt

De vijf tot nu toe verschenen delen.

Wie is Simon Van Liemt en waarom is hij striptekenaar geworden?

Van Liemt: "Van kindsbeen af tekende ik graag. Vooral door mijn moeder, die kunstschilder is, kreeg ik de zin om te tekenen en ook het creatieve instinct mee. Pas nadat ik mijn baccalaureaat (eindexamen middelbaar onderwijs) behaalde in 1993, ging ik op zoek naar verschillende scholen waar ik het striptekenen kon leren. Daarbij kwam ik terecht in Luik door een neef die daar ook schoolliep. Na drie jaar Sint-Lucas en veel plezier te hebben gemaakt (een beetje te veel...) kon ik terug naar Aix-en-Provence vertrekken. Veel had ik er niet van opgestoken, want Sint-Lucas was niet echt de topschool voor striptekenen. Er werd te weinig aandacht besteed aan het striptekenen op zich. Na een zoektocht van een jaar trok ik naar mijn broer in Parijs die in de tekenfilmwereld werkte.

Een jaar later vertrok ik terug naar Luik waar ik in het atelier van Bruno Gazzotti (Soda, Alleen) en Ralph Meyer (Undertaker) met de naam Parfois j’ai dur (vrij vertaald: soms heb ik het moeilijk) zeer veel bijleerde. Ik kijk enorm op naar deze twee professionals die volgens mij tot de top behoren.

Na één jaar in dit atelier ervaring opgedaan te hebben, vertrok ik weer naar Frankrijk waar ik terecht kwam bij studio Gotferdom dankzij Dominique Latil (Moréa, De Krijgsheren). Daar tekende ik mijn eerste korte verhaal van zes bladzijden op scenario van Latil voor het magazine Lanfeust Mag. Dit was mijn doorbraak in het milieu van het stripverhaal. Gotferdom was een broeinest van vele gerenommeerde tekenaars.

Met Jean-Christophe Derrien, die een goeie vriend is, maakte ik vervolgens  twee reeksen: Bezweringen, waarvan slechts één van de drie delen vertaald raakte bij Talent, en Poker. Van deze laatste zijn in het Frans vier delen verschenen bij Le Lombard."

De trilogie Incantations en de vierdelige reeks Poker.

Door wie werd de keuze gemaakt om jou Rik Ringers te laten tekenen?

Van Liemt: "Le Lombard had twee lopende projecten voor Rik Ringers. Een eerste bestond uit de voortzetting van de reguliere reeks en een tweede met een soort Rik Ringers door... met verschillende tekenaars voor telkens afzonderlijke verhalen. Derrien, met wie ik al vele jaren samenwerkte, vroeg me om die reguliere reeks te tekenen, maar hij vermoedde al dat dit niet echt mijn ding was en dus weigerde ik dit. Dankzij Derrien ontmoette ik Zidrou die de reeks Poker super vond en tevens mijn werk zeer professioneel achtte, althans dat zei hij mij tijdens het festival van Angoulême. Ik nam zelf contact op met Zidrou om na te gaan of er een project was dat hij kon aanbieden. Zidrou had de vraag gekregen vanuit Le Lombard om een eenmalig album te maken over Rik Ringers en dacht daarbij dat ik een goeie match zou zijn.

Het was een moeilijke keuze omdat ik enerzijds een project weigerde van een trouwe vriend en anderzijds toch zou toezeggen aan Zidrou. Die keuze verrechtvaardigde zich wel doordat mijn twee vorige reeksen geen kassuccessen waren en ik met Zidrou wel succes kon krijgen.

Le Lombard besloot achteraf om enkel een spin-off te maken en niet verder te gaan met de reguliere reeks (die door Olivier Wozniak getekend zou worden, nvdr). Daardoor lag mijn keuze natuurlijk nog moeilijk, gezien mijn vriendschap met Derrien. Maar dit werd vlug uitgesproken, waardoor het met hem nu nog altijd goed zit. Gelukkig!

Ik las Rik Ringers niet als kind en wist dus niet dat er toch heel wat fantasie in de strip zat. Dat ontdekte ik pas later."

Is Rik Ringers nog in de mode?

Van Liemt: "Nee, al meer dan twintig jaar is Rik Ringers een beetje uit de belangstelling. We weten wie ons publiek is: het zijn mensen die opgegroeid zijn met Rik Ringers, die eraan gehecht zijn en die houden van de sterke waarden die de strip heeft. Tevens had de reeks ook heel wat vrouwelijke fans dankzij het personage Nadine. Rik Ringers heeft héél wat aanhangers die trouw de reeks volgen, zelfs al weten ze dat de laatste albums van Tibet en André-Paul Duchâteau minder waren van kwaliteit. Daarom ook is het leuk dat al die mensen nu verder deze avonturen kunnen lezen."

Denk je dat er een nieuw publiek is dat Rik Ringers nu oppikt?

Van Liemt: "Vooral met dit vijfde album denk ik dat er een nieuw publiek is ontstaan. Het heeft wat tijd gekost om zich te positioneren op de markt omdat nog velen het oude, stofferige imago van Rik Ringers in hun gedachten hadden en nog niet klaar waren om deze nieuwe avonturen te lezen. Het is ook normaal dat na bijna zestig jaar de reeks wat aan populariteit inboette.

Tibet was een ongelofelijke workaholic als je ziet dat hij naast Rik Ringers ook nog tientallen avonturen van Chick Bill tekende. Ik vraag me soms af hoe hij dat deed als je weet dat ik meer dan een jaar nodig heb om één album te maken."

Wat vind je van de verschillende adaptaties van oude reeksen zoals Robbedoes, Blueberry,...?

Van Liemt: "Ik lees er niet zoveel. Ik heb wel heel graag de versie van Baard en Kale gelezen door Blutch, maar de versie van Blueberry door Christophe Blain vond ik minder. De reeksen rond Robbedoes door... enzovoort volg ik niet zo goed. Volgens mij hebben die vooral succes omdat veel mensen behoefte hebben om zich vast te klampen aan wat ze kennen. Dat is meestal gemakkelijker, veiliger en dus comfortabeler. Een tweede punt is dat je met een klassieke reeks 'alles”' kunt vertellen. Met de reeks Rik Ringers bijvoorbeeld haalt Zidrou hedendaagse thema’s aan. Het leuke is ook dat thema’s zoals racisme in de jaren 1960 geplaatst worden, wat het nog interessanter maakt. Dat doen de Amerikanen met hun comics, die nu al honderd jaar bestaan en waarbij ze thema’s aanhalen die nu aan de orde zijn. Het is ook de bedoeling om van koers te veranderen bij de nieuwe avonturen. Het heeft geen zin om verder te gaan in dezelfde lijn van Tibet en Duchâteau. Zij hebben achtenzestig verhalen gemaakt en het werd tijd voor iets nieuws."

In de nieuwe avonturen zien we duidelijk hardere scènes, zwaardere onderwerpen, referenties naar thema’s en muziek waardoor we kunnen stellen dat de strip zich meer richt op volwassenen. Klopt dit?

Van Liemt: "Jazeker, Rik Ringers is gericht op een ouder publiek. De lezers zijn veelal veertigplussers, maar natuurlijk richt het zich ook naar het kind dat in hen schuilt. Jammer genoeg richt de strip zich minder naar het echt jonge publiek, vooral omdat de tekenstijl zich daar niet toe leent. Het is ook een bewuste keuze van ons om de code van de jaren 1960 te respecteren, maar met een modernere verhaaltrend. Vooral de verhaallijn is het meest geëvolueerd. Voor de Nederlandse vertaling moet het ook niet makkelijk zijn, want Zidrou heeft een bijzondere rijke Franse woordenschat die weinig auteurs hebben."

Hoe verloopt de samenwerking met Zidrou?

Van Liemt: "Ik krijg het scenario meestal compleet van Zidrou. Daarna lees ik het volledig. Zelf kom ik niet tussen in het scenario. Wel stuur ik soms wat opmerkingen om sommige zaken aan te passen indien nodig. Als ik het volledige verhaal ken, is het voor mij wel gemakkelijker om een beter beeld te vormen van de personages die ik moet tekenen.

Ikzelf teken het storyboard uit en Zidrou geeft natuurlijk wat voorstellen over hoe hij bepaalde pagina-indelingen ziet. Mijn werk bestaat er vooral in om het storyboard zo goed mogelijk uit te schrijven. Dit is in de laatste jaren wel veel geëvolueerd. In het begin waren het vooral pagina’s van zeven-acht prenten, wat niet echt dynamisch is. Nu zijn we geleidelijk overgegaan naar een pagina-indeling met twaalf en meer prenten waardoor het verhaal aan inhoud en densiteit wint. Zidrou heeft er dan ook geen enkel probleem mee om 54 pagina’s met twaalf prenten te vullen. Nu ben ik bijvoorbeeld het volgende deel aan het tekenen en ik doe dat scène per scène omdat ik het belangrijk vind dat ik in die scène kan blijven om me beter te kunnen inleven. Als je eerst het hele album in één keer zou schetsen, verlies je soms de emotionele rijkdom met je personages. Vandaar dat ik liever scène per scène teken."

Heb je ook nog andere plannen of stel je je momenteel tevreden met Rik Ringers? Van Liemt: "Nee, niet direct. Wat mij betreft, vind ik het vooral belangrijk om een goed verhaal te tekenen. Maakt niet uit wat het is. Ik heb ook geen zin om een eigen scenario te schrijven. Als ik zie hoe Zidrou werkt, zou ik dat ook niet kunnen. Het voordeel met Rik Ringers is dat we met vele genres in aanraking komen: komedie, fantasie, drama, thriller en zelfs een beetje horror. In tegenstelling tot andere stripauteurs heb ik geen wensen om een specifiek nieuwe reeks te beginnen. Als dit zou stoppen wil ik misschien wel iets anders doen dat strips tekenen."

Heeft Duchâteau de laatste avonturen nog gelezen?

Van Liemt: "Ja, en hij waardeerde vooral de nieuwe moderne toon die de reeks kreeg. Nu kunnen zaken verteld en getekend worden die in hun tijd niet konden. Het laatste album heeft hij jammer genoeg niet meer kunnen lezen."

Op het einde van dat verhaal is Rik Ringers bezeten door de geest van Michel. Zal hij daar nog van afraken of blijft hij die in het volgende album met zich meedragen?

Van Liemt: "Ik mag en wil nooit veel verklappen over het volgende verhaal, maar laat ons zeggen dat dit gegeven discreet aanwezig zal blijven..."

Met dank aan Stripweb.be.