Peter Van Gucht

“Johan zal een duidelijker doel krijgen, een missie waarin hij op zoek gaat naar genezing. Dus ja, terug naar vroeger, maar dan met een Rode Ridder die veel meer beantwoordt aan die uit de Galaxa-periode."

22 november 2022 Interviews
tekst: Martin Hofman

 

Op 7 september verscheen met Galaxa 1: Spiegelblind het eerste deel van een door Romano Molenaar getekende prequelspin-off over de bekende Fee van het Licht uit De Rode Ridder. Op 7 december ligt deel 2, Scherven in het Donker, van de driedelige cyclus in de winkel en op 8 maart 2023 volgt deel 3, Het Spoor van de Duivel. Intussen raakte bekend dat scenarist Peter Van Gucht ook de hoofdreeks De Rode Ridder overneemt van Marc Legendre. Dat gebeurt vanaf deel 278, Het Bloedmoeras, dat op 3 mei 2023 zal verschijnen. Voor Galaxa is er eveneens een verdere toekomst weggelegd, want er komt al minstens een deel 4 met een compleet verhaal. De Rode Ridder-specialist Martin Hofman interviewde Peter Van Gucht over beide reeksen.

 

Van wie komt het idee om Galaxa een eigen reeks te geven? En hoe is men bij jou terecht gekomen?

VAN GUCHT: “Het idee is afkomstig van Standaard Uitgeverij. Het is in deze barre stripdagen niet makkelijk nog een nieuwe reeks uit te brengen met enige kans op slagen. De Rode Ridder is een van hun succesvolste reeksen. Geen grote topper zoals Suske en Wiske, maar wel eentje die erg stabiel blijft én zelfs nog stijgt in verkoopaantallen. Een spin-off van die reeks ligt dan voor de hand. Als je je dan bedenkt dat Galaxa een personage is dat bij veel fans tot de verbeelding spreekt, is de kans groot dat er interesse voor bestaat. Misschien niet zo’n artistieke ontstaanshistorie, maar dat geeft niet. Het is naast dat commercieel vatbare ook een heel sterk gegeven, wat garant staat voor vele spannende, intrigerende albums. Dat ze bij mij terecht kwamen, heeft alles te maken met mijn bijdrage aan De Rode Ridder. Ik schreef de laatste twee albums die voorafgingen op de overname door Marc Legendre en Fabio Bono. Deze vielen zodanig in de smaak bij de fans dat de uitgeverij niet lang moest nadenken.”

In 2015 en 2016 verschenen De Rode Ridder deel 248, De Drakkar des Doods, en deel 249, De Satansvrucht, de twee eerste albums die Peter Van Gucht schreef voor Claus D. Scholz. Het lopende verhaal werd na de erg boeiende climax abrupt afgebroken om de reeks vanaf deel 250 door Fabio Bono en Marc Legendre te lanceren.

 

Hoe herinner jij je de Galaxa zoals die in de voorgaande De Rode Ridder-albums voorkwam?

VAN GUCHT: “Ik was elf jaar toen ze voor het eerst opdook in de krant. Het was een voloptueuze verschijning met veel te weinig kleren aan, wat allerlei onderhuids gekriebel veroorzaakte. Ik vond haar behalve sexy ook sympathiek. Het was jammer dat ze op het einde van het album De Toverspiegel al meteen afscheid moest nemen van haar lover. Je wist toen al dat die liefde geen kans op slagen zou krijgen om de eenvoudige reden dat Johan dan waarschijnlijk met haar een relatie zou beginnen en dan zijn dolende bestaan wel kon opbergen. De knipperlichtrelatie die ze vervolgens in stand hielden, frustreerde me bijna even erg als Johan zelf. Maar het drama daarrond werkte wel. De onbereikbare liefde...”

 

Hoe verloopt de samenwerking met tekenaar Romano Molenaar precies?

VAN GUCHT: “Heel aangenaam. Vlot en professioneel. Romano is behalve een ongelofelijk getalenteerde tekenaar ook een heel fijne kerel. We kunnen probleemloos opmerkingen over elkaars werk geven. Als je een echt goed resultaat wil, is dat een voorwaarde. Het begint uiteraard bij het scenario dat door Romano en de uitgeverij wordt nagelezen. Eens dat op punt staat, gaat Romano aan de slag. Hij maakt ontwerpen voor de personages en als die klaar zijn, maakt hij zijn lay-outs. Wat ik zo straf vind, is dat die schetsen al meteen in een paar lijnen alles vertellen. Ook de verhoudingen in de decors en de — soms erg doorgedreven — camerastandpunten zitten meteen juist, ook qua perspectief. Dat kan alleen als je genoeg ervaring hebt. Nadat we die lay-outs hebben besproken werkt Romano de tekeningen in detail uit. Ook die gaan weer rond in de redactie en worden vervolgens doorgestuurd naar inkleurder Shirow Di Rosso. Een echte tovenaar als je het mij vraagt. Hij brengt de tekeningen op indrukwekkende wijze tot leven. Ik ben een bevoorrecht man om met zulke mensen te mogen samenwerken. Het zet je ertoe aan nog beter je best te doen.”

 

Je hebt van Galaxa een jonge, eigenzinnige vrouw gemaakt, lang voor ze de Fee van het Licht zou worden. Dat belooft vele avonturen in het fantasygenre.

VAN GUCHT: “Het leek me inderdaad interessanter om haar levensloop vroeger te laten beginnen. Het was mijn inziens ook nodig om haar personage uit te diepen. In De Rode Ridder werd haar herkomst erg vaag gehouden. Ze was een soort godheid die het goede vertegenwoordigde en daarmee uit. Dat was voor die albums ook voldoende. Maar nu ik haar onder mijn hoede kreeg, wilde ik weten wie ze echt is, waar ze vandaan kwam, wat haar doel is. Alles vertrok vanuit De Toverspiegel. Daarin begeeft ze zich buiten de spiegel om Johan te redden, waarop ze moet verdwijnen. Vraag is dan: waarom? Wie heeft die regel opgesteld? Aan wie moet ze verantwoording afleggen? Van het een kwam het ander. Ik heb getracht haar hele levenswandel uit te schetsen alvorens aan de reeks te beginnen. Niet alleen haar eigen verleden, maar ook de relatie met Johan. Al komt die pas veel later aan bod. Het leek mij ook leuk om van Fee van het Licht een soort positie te maken die je moet verdienen. Galaxa zal die functie niet cadeau krijgen, dat staat vast. Dat eigenzinnige gaat samen met haar jeugdige ingesteldheid. Branie en zelfoverschatting. De daaropvolgende ervaringen zullen haar al snel bijsturen. Ooit zal ze ontwikkelen tot de Galaxa die we kennen uit De Rode Ridder, maar die weg is nog lang...”

Fragment uit Galaxa 1: Spiegelblind met Galaxa als kind en haar ontmoeting met Rana, met wie ze bevriend raakt.

 

Rana is de vriendin van Galaxa, en ze kennen elkaar al van in hun kindertijd. Dat zou van haar een trouwe bijstander kunnen maken, zoals Lancelot voor Johan. Maar Rana sterft al in het eerste album. Waarom heb je daarvoor gekozen?

VAN GUCHT: “Dat was nodig om Galaxa wakker te schudden uit haar zelfingenomenheid. Ze beseft meteen dat ze niet ongenaakbaar is en zeker niet met alles wegkomt. Ze triomfeert op het slagveld, maar wordt meteen met de verschrikkelijke gevolgen van die niets ontziende ambitie geconfronteerd. Het start meteen ook een nieuwe dramatische lijn op die haar later nog zuur zal opbreken.”

 

In het nog te verschijnen tweede album zien we onder meer Ishtar als kind. Zullen we in de toekomst nog meer personages uit De Rode Ridder zien?

VAN GUCHT: “Morgenster doet al mee. Zij is ook erg close met Galaxa, al zijn ze meer battlefield buddy’s. Rana was meer een soort zus bij wie ze ook met haar gevoelens terecht kon. Ook Bahaal speelt mee, al krijgt hij een nieuwe hofhouding met vaste en nieuwe personages. Ik heb alle De Rode Ridder-albums waarin Galaxa voorkomt doorgenomen en heb eventuele personages waarmee ze in contact kwam genoteerd. Enkele daarvan zullen we nog terugzien. Maar wie dat zijn hou ik nog graag geheim.” (lacht)

 

Voorlopig is Galaxa beperkt tot drie albums, en is het voortzetten onderhevig aan de economische wetmatigheid dat het product goed genoeg verkocht moet worden. Heb je er goede hoop op?

VAN GUCHT: “De tekenen zijn gunstig. De recensies waren goed, de reacties van de fans ook. Natuurlijk kan je niet voor iedereen goed doen, maar dat moet je erbij nemen. Uiteindelijk heb je dat allemaal niet in de hand. Je kan alleen maar je uiterste best doen. Het leest vlot, het ziet er goed uit en het smaakt naar meer. Maar de lezer beslist. Het succes hangt ook af van andere omstandigheden waar je geen vat op hebt. Toen het album verscheen, startte de energiecrisis net. Wil het publiek dan nog geld uitgeven aan een strip? Of zoeken ze net naar wat ontspanning om de ellende te vergeten? Koffiedik kijken. Ik doe in elk geval dapper verder en ga een dezer dagen aan deel 4 beginnen.” (Inmiddels raakte bekend dat er groen licht is voor een verder vervolg van Galaxa, nvdr)

De eerste twee pagina's van Galaxa 2: Scherven in het Donker.

 

Werd je door Standaard Uitgeverij gevraagd om De Rode Ridder over te nemen, of had je jezelf als kandidaat gemeld?

VAN GUCHT: “Zij kwamen met het voorstel op de proppen. Om dezelfde reden dan die waarmee ze bij mij kwamen voor Galaxa: die twee De Rode Ridder-albums voor Claus. Bovendien vonden ze goed wat ik met de backstory van de Fee van het Licht gedaan heb. En natuurlijk is het een voordeel dat één schrijver beide reeksen in de hand houdt, zodat de backstory meer als één geheel aanvoelt. Want dat zou het moeten zijn, natuurlijk. Het enige waar ze over twijfelden, is de stapel werk die nu op mijn boterham ligt. Per jaar vijf albums van Suske en Wiske, drie voor Galaxa en vier De Rode Ridders. Ik heb toch even naar adem gehapt. Maar het moet lukken. Ik doe het gewoon veel te graag.” (Om het allemaal te behappen stopte Van Gucht als scenarist van Nachtwacht. Steve Van Bael kan voortaan rekenen op de scenario's van Nico De Braeckeleer, de scenarist van GameKeepers, een andere strip naar een tv-reeks van Studio 100, nvdr)

 

 

Je hebt inderdaad al twee albums van De Rode Ridder geschreven, namelijk de laatste twee die door Claus Scholz getekend zijn. Ga je nu verder in op de cliffhanger van dat laatste album, De Satansvrucht?

VAN GUCHT: “Nog niet meteen, maar dat is wel de bedoeling. Ik was net zo teleurgesteld als de fans toen bleek dat de reeks net na die cliffhanger heropgestart zou worden. Maar dus nog even geduld...”

 

Mogen we na de fantasyperiode van Marc Legendre een terugkeer naar de klassieke ridderavonturen verwachten, zoals we dat gezien hebben in die laatste twee albums van Claus?

VAN GUCHT: “Ik denk net dat de periode van Marc Legendre veel realistischer was. Het is juist mijn opdracht het fantasygehalte weer te pimpen. Marc werkte liever met 'verklaarbare' fantasy, waarbij alles een droom of een hallucinatie was. Ik ga er weer vanuit dat een draak gewoon écht kan bestaan. Het is mijn bedoeling terug te keren naar de periode van Karel Biddeloo. Daarin werd Johan ook bestookt met spoken en monsters. Ook zal de Rode Ridder de rug weer rechten. Maar daarvoor moet hij eerst geestelijk orde op zaken stellen. Hij zal een duidelijker doel krijgen, een missie waarin hij op zoek gaat naar genezing. Dus ja, terug naar vroeger, maar dan met een Rode Ridder die veel meer beantwoordt aan die uit de Galaxa-periode.”

 

In het onlangs verschenen Het Einde van Alles rekent Marc Legendre af met de nevenfiguren die hij gecreëerd heeft. Is dat om jou tegemoet te komen, zodat je geen rekening moet houden met de situatie waarin hij de Rode Ridder heeft gebracht?

VAN GUCHT: “Dat is de bedoeling, ja. Had voor mij niet gehoeve,n want ik vond die personages intrigerend. Maar ik begrijp dat hij zijn reeks wil afronden. Het enige wat ik meeneem uit zijn periode is de vertwijfeling waarmee Johan worstelde. Alleen zal ik hem er actief werk van laten maken daar vanaf te komen. We krijgen dus een gefocuste, zelfzekere ridder met een doel. Een doel waarvoor hij op reis moet en onderweg allerlei avonturen kan beleven. Ik kijk er ook enorm naar uit om samen te werken met Fabio Bono. Een echte artiest! De verhalen die hij met Marc maakte, waren schitterend in beeld gebracht. Hij werkt graag met grote tekeningen, wat voor mij aanpassen is. Ter vergelijking: bij Suske en Wiske kan ik tien plaatjes op één pagina kwijt, bij Fabio zijn dat er soms maar drie. Maar ook dat vind ik een mooie uitdaging. Ik ben grote fan van de poëzie die zo in de beeldtaal ontstaat.”

 

Vanaf jouw eerstvolgende nummer zullen de albums 40 in plaats van 32 pagina’s tellen. Dat is echt wel een cadeau voor een scenarist.

VAN GUCHT: “Het werkt anders. Ik ben van nature nogal een bevlogen type en als ik aan het fantaseren sla, wordt het al gauw te veel. Ik schrap veel meer dan ik schrijf. Bovendien zal het verhaal met dat beperkte aantal tekeningen per pagina niet te lang mogen worden. Maar dat het lukt, staat vast. Mijn eerste De Rode Ridder werd vorige week al goedgekeurd (dit interview vond begin november plaats, nvdr).”

 

Veel succes!

Fragment uit Galaxa 2: Scherven in het Donker en de backcover van het album.

 

De albums van Galaxa kosten 7,50 euro, tellen 40 pagina's en verschijnen bij Standaard Uitgeverij. Op www.standaarduitgeverij.be/galaxa kan je alle promofilmpjes bekijken die aan de release van deel 1 voorafgingen, een making-of bekijken en een interview met Romano Molenaar en Peter Van Gucht lezen.

 

Bezoek ook onze pagina Van Galaxa tot Galaxa die wekelijks wordt aangevuld.