Fabio Bono

We hebben je drie jaar moeten missen in België. Hoe komt dat?

Bono: “Door Covid. Maar niet door de angst voor Covid, want ik was niet bang voor de ziekte. Persoonlijk ben ik namelijk tegen het vaccineren. Covid maakte het onmogelijk om te reizen, en indien ik op reis zou geweest zijn, was het niet zeker of ik Italië terug kon binnenreizen. Ik heb die periode vooral hard gewerkt.”

Je signeerde eergisteren in Brussel en gisteren in Temse. Volgende maand (inmiddels is Fabio terug thuis, nvdr) ben je terug om te signeren in Leuven en Gent. Dus we mogen verwachten dat je nu wel vaker België gaat bezoeken?

Bono: “Ja, en ik hoop vooral in de lente te komen, mijn favoriete seizoen, wanneer het  terug warmer weer wordt. Ik heb wel een hekel aan regen.”

Ga je in de toekomst ook in Nederland signeren? Want daar wonen ook veel fans van De Rode Ridder.

Bono: “Ik hoop van wel. Organisatoren in Nederland mogen mij altijd contacteren. Vooral als het een grote beurs zoals Breda is. Sinds ik de tekenaar ben van De Rode Ridder heb ik daar trouwens al twee edities gesigneerd en dat waren aangename ervaringen.”

Je hebt nu drie uitgegeven albums met 38 bladzijden. Dat is meer werk voor jou, maar ik veronderstel dat je daardoor ook meer betaald wordt. Zorgt dit niet voor tijdsdruk?

Bono: “Op dit moment moet ik dertien pagina's van De Rode Ridder per maand tekenen. Voordien maakte ik er tien per maand en had ik zelfs nog een beetje tijd over, zodat ik ook voor Franse series kon tekenen. Maar nu heb ik alleen tijd voor De Rode Ridder. Het is soms een beetje lastig, maar het lukt. Gelukkig hou ik van De Rode Ridder en werk ik er met plezier aan. De mensen van de uitgeverij zijn trouwens heel vriendelijk en ze zijn altijd beschikbaar voor mij.”

 Heb je Peter Van Gucht al ooit ontmoet?

Bono: “Nee. Kort voor zijn eerste scenario heb ik Peter — en iemand van de uitgeverij in Antwerpen — wel gezien en gesproken via videocall in mijn tekenstudio in Ventimiglia. Dat was leuk omdat we toen een en ander konden bespreken met elkaar. Ik was wel een beetje nerveus om met Peter samen te werken. Bovendien betekende dit dat ik voortaan acht pagina's per album extra moest maken. Gelukkig verloopt de samenwerking heel goed. Af en toe heeft hij een opmerking op de tekeningen en dan pas ik dat zonder probleem aan.”

Is de manier van werken met Peter Van Gucht dezelfde als met Marc Legendre?

Bono: “Peter hecht veel belang aan dynamische tekeningen en dramatiek, dus het gaat vooral daarover. Ik heb intussen geleerd om statische tekeningen te vermijden. Er is dus wel degelijk een verschil tussen werken voor Marc Legendre en werken voor Peter Van Gucht. Marc wist dat ik hou van splash pages (tekeningen op één pagina) en grote tekeningen, dus in zijn scenario’s liet hij mij daar de ruimte voor door dikwijls maar twee of drie prenten per pagina te plannen. Bij Peter zijn het eerder zeven of acht prenten per pagina. Ik zoek wel naar de mogelijkheid om er één grotere prent in te plannen door de andere wat kleiner te maken.”

Peter Van Gucht is een geboren verteller. Hij vertelt ook veel in een album, zelfs de 38 pagina’s zijn propvol, waardoor jij die kleinere prenten moet maken. Dat is inderdaad meer werk voor jou.

Bono: “Juist, maar alles verloopt vlot. Peter bezorgt me alleen de tekst, dus ik heb veel persoonlijke vrijheid om die teksten in tekeningen weer te geven. Ik werk even graag voor Peter als ik voor Marc gewerkt heb. Ik heb respect voor de scenaristen waarmee ik werk, ook de Franse scenaristen, en ik ervaar dat zij ook respect hebben voor mijn tekeningen.”

Ik had een paar jaar geleden in een bespreking van het album De Vete een oproep geplaatst om Kilyon aka Karel Biddeloo terug te laten keren in de reeks. Kilyon was eerst een vijand van Johan, maar werd op het einde een medestander toen hij zei “Mochten we elkaar ooit terugzien, dan zul je in mij een bondgenoot vinden!” Dat opende perspectieven voor de toekomst. Insiders waren enthousiast nadat Marc Legendre ze kort nadien aankondigde dat hij effectief de rentree van Kilyon ging realiseren. Maar wat een drama! Kilyon keerde terug, bleek zijn belofte vergeten te zijn, en werd vastgebonden aan een boom. Daarna speelt het verhaal zich elders af zonder Kilyon en op het einde gaat Johan terug naar de plaats waar hij Kilyon vastgebonden heeft, maar die blijkt gedood te zijn door een wild dier! Ten eerste zou men toch mogen verwachten dat dit album volledig rond Kilyon zou draaien. En ten tweede zou Kilyon in leven moeten gebleven zijn, zodat hij in volgende albums in de nabije en verre toekomst weer een rol zou spelen. Later heeft Marc Legendre me gezegd dat het een vergissing was om Kilyon te laten sterven. Maar het kwaad is geschied: het was duidelijk de eerste ontmoeting tussen beiden na De Vete, en het personageis nu verdwenen. Tevens is er geen mogelijkheid om er in de periode tussenin nog een album te situeren. Ook niet vooraleer het album De Vete plaatsvindt, want het was toen hun eerste ontmoeting.

Bono: “Ik was totaal van mijn melk toen ik las dat Kilyon sterft! Hierbij wil ik toelichten hoe ik een scenario aanpak. Ik kruip in de huid van de lezer en lees het scenario in etappes. Ik lees de eerstvolgende twee pagina's van het scenario en teken deze daarna.Ik hou er immers van om zelf ook de spanningsopbouw van het verhaal mee te maken. Natuurlijk weet ik dat dit niet heel professioneel is, maar ik hou ervan om zelf ook verrast te worden en er het raden naar heb wat er nog volgt. Ik ben niet alleen een striptekenaar, maar ook een striplezer. Toen ik te weten kwam dat Kilyon sterft, was ik even verlamd, want dit had ik totaal niet zien aankomen. Ik was buitenmate verheugd met de verschijning van het interessante personage en verwachtte er meteen nog veel van in de toekomst. Ook bij Allis was ik — in mindere mate — verrast dat ze stierf, alhoewel ik wist dat dit tot de mogelijkheden behoorde omdat veel lezers een einde van de Allis-sage wensten. Het is een beetje hetzelfde verhaal met Malfrat. Wat Allis en Malfrat betreft, begrijp ik wel dat Marc carte blanche wou geven aan Peter, en dat siert hem wel."

Kilyon duikt in 1976 op in De Rode Ridder 74: De Vete. Vijfenveertig jaar later maakte hij zijn comeback in De Rode Ridder 269: Kilyon.

Wat zijn jouw favoriete personages?

Bono: “Malfrat, Tuan de Barbaar, Galaxa, Demoniah... en Allis."

Eigenlijk wel sneu voor Marc Legendre dat hij pas voor zijn allerlaatste De Rode Ridder de beschikking kreeg over 38 pagina’s. Hij klaagde dat hij telkens zoveel in zijn scenario’s moest schrappen omdat hij beperkt was tot 30 pagina’s. Zijn laatste De Rode Ridder was meteen een van zijn beste verhalen in de reeks. Wie weet hoeveel beter zijn albums nog zouden geweest zijn met 38 pagina’s?

Bono: “Daar ben ik het mee eens, want hij vroeg bij de uitgeverij al jaren naar meer pagina’s per album. De uitgeverij heeft op een bepaald moment de beslissing genomen om het aantal pagina’s uit te breiden. Voorafgaand hadden ze ook gevraagd om voortaan meer fantasy in de verhalen te brengen. Marc heeft het niet echt voor fantasy, hij houdt meer van historische verhalen. Hij heeft met zijn laatste twee albums geprobeerd om meer fantasy in de verhalen te brengen, maar het beviel hem niet echt en het voelde hem geforceerd aan. Daarom had hij de uitgeverij laten weten dat hij met de reeks wou stoppen."

Droom je ervan om, zoals na verloop van tijd bij Claus D. Scholz het geval was, zelf een of meerdere scenario’s voor De Rode Ridder te schrijven?

Bono: “Toen ik vernam dat Marc er mee zou stoppen, heb ik wel met die gedachte gespeeld, en ik had al een scenario in gedachten. Ik ben zelfs zo voortvarend geweest om de uitgeverij te contacteren en dat voorstel te opperen. Het antwoord was dat het te laat was om dit in overweging te nemen aangezien ze Peter al gevraagd hadden. De uitgeverij was wel in haar nopjes met mijn voorstel omdat ze er mijn toewijding aan De Rode Ridder in zagen. Ondertussen ben ik blij dat Peter scenarist is, want zijn verhalen zijn excellent. Weet je... ik droom ervan een buitenreeksalbum van De Rode Ridder te maken waarvoor ik ook het scenario mag schrijven. Bijvoorbeeld wanneer nummer 300 bereikt wordt — en ik de reeks nog steeds mag tekenen — en werd daarnaast een speciaal album zonder reeksnummer zou kunnen verschijnen. Ik heb tegen dan nog genoeg tijd om het verhaal uit te werken en de pagina's te plannen."

Ken je de nieuwe reeks Galaxa? En wat vind je ervan dat deze bekende figuur nu een eigen reeks heeft?

Bono: “Ik heb het eerste album gezien, maar kan natuurlijk het Nederlandstalige verhaal niet lezen. Romano Molenaar levert goed tekenwerk af. Er zijn al vier albums verschenen, dus dat bewijst het succes van Galaxa. Bovendien is het een aanvulling op De Rode Ridder.”

Doe je nog dikwijls stripbeurzen in Italië of Frankrijk?

Bono: “Momenteel niet. Ik ben wel gevraagd in Frankrijk omdat de uitgever het contact tussen de tekenaar en de lezers wil bestendigen, maar het past nu niet in mijn planning. Waarschijnlijk wel voor mijn in februari 2023 verschenen album Les Trois Mousquetaires (Fabio tekende deel 2 van het enkel in het Frans bij Plein Vent verschenen tweeluik naar de beroemde roman van Alexandre Dumas, nvdr). Voor Italië zijn er helemaal geen vooruitzichten aangezien ik vooral in Frankrijk en België bekend ben. Wat ik wél graag in Frankrijk verwezenlijkt zou willen zien, is de uitgave van De Rode Ridder in het Frans. Maar ze weten daar drommels goed dat de negentien naar het Frans vertaalde albums van Le Chevalier Rouge in de jaren 1980 geen succes waren. Of misschien klampen ze zich te veel vast aan albums van 48 of 64 pagina’s.”

Luister je nog steeds naar muziek tijdens het tekenen en is dat nog dezelfde muziek waar je in het begin van jouw De Rode Ridder-carrière naar luisterde?

Bono: “Jazeker. Ik luister voortdurend naar Spotify waar ik De Rode Ridder-playlist gecreëerd heb. Veel metalfolk maar ook rustige muziek, vooral Celtic muziek. Iedereen is welkom om naar mijn playlist te luisteren. Je stuurt me een verzoek, dat ik aanvaard, en je bevindt je in mijn wereld.”

De Rode Ridder 280: De Monstermaker door Fabio Bono en Peter Van Gucht verscheen op 25 oktober 2023 bij Standaard Uitgeverij. Het album telt 40 pagina's (waarvan 38 strippagina's) en kost 7,99 euro.