Oosterse onbereikbaarheid en westers realisme

Begin twintigste eeuw. De hoogovens, staalwalserijen en ijzersmelterijen van grootindustrieel Friedrich Wegener overheersen het landschap. Maar een monsterlijke, onzichtbare kracht heeft de fabrieken in zijn greep: muren schudden, stalen balken splijten en stalen ketens knappen. Redenen genoeg voor Wegener om dokter Koblenz en zijn assistente Clara in te huren. Bij hun zoektocht naar aanwijzingen vinden ze de afdruk van een paardenhoef in een blok staal.

Na zijn schitterend magisch-realistisch epos Chinees Rood verplaatst Thierry Robin de actie naar het Brussel van de art nouveau-periode. Net zoals Claire Wendling (De Lichten van de Amalou) vermengt hij moeiteloos het Oosterse onberekenbare met het Westers realisme tot prachtige platen die je zo kan inlijsten. In tegenstelling tot veel andere eerste delen houdt Robin het scenario extreem sober. Hij laat je zitten met tal van onopgehelderde vragen. Wie is dokter Koblenz? Hoe komt hij aan zijn krachten? Hoe is Clara bij Koblenz in dienst gekomen?

Het ontbreken van deze randinformatie maakt het moeilijk je in te leven in de hoofdpersonages. Aan de andere kant doet je dat echt verlangen naar het volgende deel verschijnt.

WOUTER PORTEMAN