Liefde bezegeld met een baby

Jaar Nul is de tweede graphic novel geschreven en getekend door Frenk Meeuwsen na zijn debuutalbum Zen zonder Meester. Nederlander Meeuwsen is in Vlaanderen minder bekend, maar hij verdient alle aandacht. In het semi-autobiografische Jaar Nul voert hij zichzelf op als Frenkel en doet hij uit de doeken hoe hij met zijn vriendin Zaza beslist om een kindje op de wereld te zetten, als blijk voor hun liefde voor elkaar. De beslissing was met overtuiging genomen, maar twijfel sloop soms naderbij. Er is enerzijds hun leeftijdsverschil — hij is bijna vijftig en zij net dertig — en anderzijds het risico op een kindje met autisme, Asperger of iets anders.

Als lezer ben je toeschouwer bij deze belangrijke periode in het leven van Frenkel en Zaza, opgedeeld in vier fasen: eerst een beroepshalve periode in Parijs, waar de beslissing rijpt, vervolgens de terugkeer naar Nederland, waar bedenkingen te horen zijn van hun naaste omgeving en we vooral ook de fysieke ongemakken voor de vrouw te zien krijgen van een zwangerschap. Fase 3 laat de opvang en verblijf in het ziekenhuis en de keizersnede zien. Tenslotte in fase 4, terug thuis, is het duidelijk dat het hele leven moet aangepast worden aan een nieuwe hoofdrolspeler, zoontje Rufus.

Het album schetst mooi, met een lach en een traan, hoe een kindje de liefde kan bezegelen tussen man en vrouw. Hoe een baby kan vertederen, hoe leuk de eerste woordjes — "mama" en "papa" — klinken, maar ook welke ongemakken ermee gepaard gaan en welke beperkingen een baby teweeg kan brengen. Met een liefdevolle omgang kan dit allemaal echter in de juiste context geplaatst worden. Het zal voor vele ouders herkenbaar zijn en hen waarschijnlijk zelfs spijt doen krijgen dat het voorbij is.

Meeuwsen zelf is heel herkenbaar neergezet als Frenkel, zijn levenspartner is ons niet bekend. De personages zijn met een fijne pen getekend, met juiste verhoudingen en ogenschijnlijk eenvoudige maar treffende gelaatsuitdrukkingen. De plaatjes zijn niet omlijnd wat het geheel een luchtige indruk geeft. Op sommige pagina's, die enkel het gepeins van Frenkel uitbeelden, doet het fijne lijnenspel denken aan Peter Van Straaten.

Jaar Nul is een liefdevol album over het wel en wee van een prille gezinsuitbreiding die het leven een totaal andere wending geeft.

JAN GOFFIN