It's all in the family!

Toen Anne Goscinny aan Catel Muller vroeg om het leven van vader René in een stripbiografie te gieten, ging die laatste niet onmiddellijk overstag. Catel had zich meer en meer toegelegd op het beschrijven van sterke vrouwenlevens en zag het niet zitten om het deze keer over een man te hebben, ook al was die man dan de schepper van Asterix en moest ze bekennen dat ze hem wel als een van haar haar grote voorbeelden zag. Door het groeiend wederzijds respect tussen beide dames neemt ze op een gegeven moment dan toch de opdracht aan, op de opschortende voorwaarde dat ze ook de stem van Anne in het geheel mocht laten horen. Catel kreeg vervolgens inzage in het omvangrijke archief van de familie en ze besteedde daarnaast heel wat tijd aan research en het grasduinen in kranten, magazines en andere media. De zes pagina's tellende bibliografie op het einde van het boek oogt dan ook redelijk indrukwekkend.

In een proloog, veertien hoofdstukken en een epiloog vertelt ze op haar eigen particuliere wijze over het leven van de man die in de loop van de jaren miljoenen fans van zeven tot zevenenzeventig heeft weten te boeien met zijn komische stripscenario's. In haar hoofdstukken wisselt ze telkens van vertelperspectief tussen René en dochter Anne (de steunkleur verandert dan ook van blauw naar oranje) en zo kan ze extra informatie over het woelige leven van de tekenaar/schrijver in haar boek moffelen. We mogen namelijk niet vergeten dat het merk Goscinny allesbehalve een instant succes was. De man heeft heel wat jaren moeten leuren met zijn cartoons en grappige kortverhalen en op zijn weinig succesvolle passages in de VS kijkt hij niet echt met de nodige vrolijkheid terug. Het duurde ook wel even vooraleer Goscinny doorhad dat zijn kwaliteiten eerder bij het schrijven dan bij het tekenen lagen. De vele originele schetsen en stripstroken waarmee Catel het boek opluistert, tonen dat René wel een zeker tekentalent had, maar ons kritisch oog catalogeert zijn worpen toch vooral bij de betere huis-, tuin- en keukenvlijt. Het is pas als hij zijn ongebreidelde creativiteit ten dienste stelt van andere tekenaars dat het genie van de scenarist echt boven komt drijven. Zijn samenwerkingen met onder andere Jean-Jacques Sempé (Le Petit Nicolas), Morris (Lucky Luke) en Albert Uderzo (Johan Pikbroek en Hoempa Pa) krijgen dan ook heel wat aandacht en helemaal op het einde zien we zelfs de premature versie van Asterix het levenslicht zien. Yep, er komt nog een tweede deel.

Het Verhaal van de Goscinny's is een album dat we in één ruk hebben uitgelezen. Met Kiki van Montparnasse en Joséphine Baker wisten we al dat Catel een uitstekende stripbiografe was, maar met dit album legt ze haar eigen lat nog een heel stuk hoger. Ze vertelt op een heel organische manier het levensverhaal van René Goscinny: een doorzetter die niet voor één gat te vangen is. Ze kan bovendien ook rekenen op het literaire métier van dochter Anne die zich een begenadigd verteller toont en zo het verhaal net dat beetje extra geeft. Zo is dit zoveel meer dan een "en toen en toen"-verhaal geworden, maar is het een exquise vertelling waarin drama en humor elkaar naadloos afwisselen. Vakwerk!

MARIO STABEL