Halfuurtje grinniken

Zeven magiërs uit verschillende religies worden op koninklijk verzoek bij elkaar gebracht. Ze krijgen de opdracht om het rijk te beschermen tegen een bedreiging van een leger monsters dat aan de grenzen van Cocaigne samentroept. Willens nillens werken de zeven samen en ze vliegen, lopen of zweven weldra door het land om hun taak uit te voeren. Er zal overlegd en geknokt moeten worden.

Neem deze strip zeker niet serieus. Integendeel zelfs. Eenmaal je doorhebt dat dit lichtgewicht één grote joke is, geniet je nadrukkelijker van de pret. Dit lijkt zowaar op een middeleeuwse fantasyparodie van The Avengers met een Griekse god, een gothic magiër, drie gedrochtelijke zussen, die een veel aantrekkelijkere gedaante aannemen, en zelfs een variant van de Jolly Green Giant, de mascotte van een Amerikaans merk diepvriesgroenten. Zeven Magiërs leest tegelijk als een vrolijk sprookje. Ook al is de strip om te lachen, betekent dat niet dat Emmanuel Roudier (gekend van de prehistorische reeksen Neanderthaler en Strijd om het Vuur) zijn realisme versloft. Hij maakt er werkelijk iets moois van.

Het is smullen van de dialogen. Dit is de eerste vertaling van een strip door Serge Lehman, een Franse schrijver die onder meer Enki Bilal hielp voor het schrijven van diens film Immortel (Ad Vitam). Met zijn The Chimera Brigade (2009-2010), een antwoord op Alan Moores The League of Extraordinary Gentlemen, waarin hij een elitegroep supermensen op Europese bodem bij elkaar brengt tijdens de Eerste Wereldoorlog, won hij de gunst van Franse critici. Zeven Magiërs is veel luchtiger en op zich onbeduidender, maar het hielp ons wel om een halfuurtje te kunnen grinniken.

DAVID STEENHUYSE