Flatterende woordjes

In de stripspeciaalzaak waar we de meeste van onze strips kopen, luisterden we laatst met gespitste oren naar twee Franstaligen. Ze doorbladerden dit derde deel en loofden de verzorgde uitvoering van het drukwerk. Vooral de coverwikkel rond het hardcoveralbum ontlokte flatterende woordjes. Soms vergeten we weleens hoezeer we al bij al toch verwend worden in dit piepkleine taalgebied.

En verwend worden we des te meer door de inhoud van deze knappe strip. Was het eerste tweeluik nog een hele mond vol om het genre te bepalen (een magisch-realistische fantasywestern), dan is De Vilders veeleer een pure wraakwestern. En je steekt er nog wat van op ook, want Natanaël sluit zich aan bij een trio skinners, bizonjagers die het enkel om het vel van de dieren te doen is, wat niet naar de zin is van de indianen. Bovendien zijn twee van de skinners, William en Andrew, in 't geniep homofiel, en dat hoort niet in de Far West van de negentiende eeuw. Ze worden op de huid gezeten door huurmoordenaars in dienst van Andrews familie. Natanaëls ontmoeting met een aantrekkelijk hoertje en haar aan het syndroom van Tourette lijdende broertje zal ie ook niet licht vergeten...

Het einde belooft nog meer bloedwraak eisende spanningen in het volgende deel. Helaas werd de reeks stopgezet in het Frans, bijgevolg ook in vertaling.

DAVID STEENHUYSE