Eerbare siliconenerotiek

Als zelfs trendsetter Madonna op haar laatste cd, American Life, voluit de religieuze kaart trekt, dan weet je dat er iets in de lucht hangt. Het mocht namelijk al langer duidelijk zijn, onder andere door het succes van De Tien Geboden en De Geheime Driehoek, dat mystiek, religie en de zoektocht naar iets verheveners nog steeds vaste waarden zijn in zichzelf serieus nemende stripreeksen.

Iets minder serieus gaat het eraan toe in het uitzonderlijk grappige en hippe Sky-Doll van tekenaar Alessandro Barbucci en de scenariste/inkleurster Barbara Canepa. Maar ook zij dwepen met religie in een mix van sf, religieuze kunst en hun afkeer ten opzichte van godsdienstige fanatici. Dit alles met een scheutje manga en Disney-elementen. Niet toevallig, want het Italiaanse koppel (althans: om te lachen trouwden ze in de kitsch-hoofdstad par excellence Las Vegas) was voorheen werkzaam in de Walt Disney Company Italia... Om je een idee te geven: de Spanjaard Juanjo Guarnido, tekenaar van Blacksad, heeft een job bij Walt Disney Parijs.

Noa is een Sky-Doll, een synthetische opblaaspop met de minimale looks van een muisje dat enkel marcheert door haar — letterlijk! — op te winden met een sleutel. Bij haar ‘geboorte’ moet er iets fout gelopen zijn, want haar belemmeringsfunctie werkt niet naar behoren. Daardoor kan ze een geheugen opbouwen en een persoonlijkheid vormen. Na een aanvaring met God, de katachtige chef van het spaceshipwash (een carwash voor ruimteschepen dus) waar Noa werkt, beseft ze dat ze niet gelukkig is. Ze krijgt de kans om te vluchten dankzij een boodschapper van pausin Ludovica, zowel bron van blinde adoratie voor haar volgelingen als geldbron voor haarzelf en haar medewerkers. Haar concurrente is de niet op te sporen onbevlekte pausin Agape die aan populariteit wint. Later zal duidelijk worden dat Noa niet zomaar een plastieken ledenpop is. Ze draagt een geheim met zich mee.

Tijdens het lezen herken je misschien ditjes en datjes uit Grunge Genetica en Meccano deel 2 (het sexy updaten van de kerk bijvoorbeeld), maar vergaap je gerust ook aan de coole tekeningen die aan heel wat goedaardige invloeden onderhevig zijn: sf-bombastiek uit The Fifth Element plus de sf-kitsch van Barbarella, de lijnvoering van katholieke barokarchitectuur en Walt Disney en kleuren geïnspireerd door Californische, LSD gebruikende hippiekunstenaars plus dé discotheekmuziek van het moment: disco nouveau! Sky-Doll is eerbare siliconenerotiek en een al even geslaagde synthese van verschillende aantrekkelijke kunststromingen, commercieel design en arty farty stuff uit heden en verleden als Gabrielle in dezelfde collectie Millennium.

... Hecht je geen waarde aan bovenstaande beschrijvingen en complimenten, heb dan wél vertrouwen in deze laatste boodschap: dit is ook gewoon een amusante strip om te lezen...

DAVID STEENHUYSE