Een geslaagde facelift

Sinds enkele jaren is Robbedoes opnieuw een van de populairste stripfiguren. Ondanks het heengaan van de Nederlandse editie van zijn tijdschrift verschijnen er in onze taal toch weer tal van nieuwe stripverhalen. De eerste twee delen van Robbedoes en Kwabbernoot door José Luis Munuera en Jean David Morvan konden op veel persbelangstelling rekenen en in december verscheen er ook een nieuw deel van de succesreeks De Kleine Robbe. Zopas ging Dupuis van start met een nieuwe collectie, waarin voor elk album telkens een verschillend auteur de vrije hand krijgt om één verhaal te maken. Het geeft Dupuis de kans om met verrassende en gerenommeerde namen te werken, die zich moeilijk kunnen binden aan een reeks of wiens visie te verschillend is van die van Morvan en Munuera.

Tekenaar Yoann en scenarist Fabien Vehlmann bijten de spits af met het verhaal Versteende Reuzen. Yoann is bij ons vooralsnog een nobele onbekende, wiens bijdrage aan de reeks Donjon Monsters nog op de vertaalplanning van Uitgeverij L prijkt. Hij tekent in een mooie mix van de klassieke Dupuis-stijl en meer recente auteurs zoals Craig Thompson of Frederik Peeters. Vehlmann haalt voor zijn verhaal de klassieke Robbedoes van stal. De hippe technologiesnufjes en hyperkinetische vertelstijl uit de hoofdreeks zijn ver weg. In plaats daarvan trekken Robbedoes en Kwabbernoot naar Nieuw-Zeeland om professor Martin te helpen bij zijn archeologische opgravingen. Het vormt de aanleiding voor een klassiek avontuur van de bovenste plank.

Versteende Reuzen kan dan ook tellen als een mooi visitekaartje voor deze nieuwe nevenreeks. In juni verzorgen Fabrice Tarrin (Violine) en Yann het tweede deel, terwijl in 2007 ook Frank Le Gall (Theodoor Cleysters) zijn steentje zal bijdragen. In het huidige onzekere vertaalklimaat worden heel wat reeksen stopgezet. Het doet dan ook deugd een aangename verrassing als deze Versteende Reuzen te kunnen lezen in de eigen taal.

MARC BASTIJNS