De spiegel des tijds

Sten Windoff is de grote man van Zweden. De populistische, onberispelijke leider van extreemrechts wint er vlotter zieltjes dan Marine Le Pen, Donald Trump en Geert Wilders samen. Ook zijn vluchtelingendiscours speelt in op de wijdverspreide angsten van de bange blanke man. De linkse journalist Mikael Blomkvist ziet alles met lede ogen aan. Al zijn idealen worden van de mat geveegd. Bovendien vaart zijn blad Millennium in woelige financiële waters. Het einde is nabij. Maar dan krijgt hij een mailtje van zijn vroegere kompaan Lisbeth Salander. Windoff stond in zijn jeugd blijkbaar aan het hoofd van een neonazistische jongerenbende. Die onthulling kan het einde van zijn carrière betekenen! Maar met zijn onderzoek brengt Mikael niet alleen zijn eigen veiligheid in gevaar, ook die van de hele redactie. Bovendien zit de anarchistische Salander in vieze papieren. Samen met haar vrienden van Hacker Republic wou ze de digitale kraak van de eeuw plegen door de gloednieuwe databank van de Zweedse geheime dienst te kraken en WikiLeaksgewijs openbaar te maken. Hun capaciteiten kwamen echter in het vizier van Sparta, een geheim genootschap dat de idealen van de oud-Griekse stad in hun vaandel draagt.

We waren bang. Bang dat dit een zoveelste spin-off zou zijn die ons zuurverdiend geld uit onze zakken wou kloppen. Maar integendeel. Dit op de bekende verhalen van Stieg Larsson gebaseerd vervolg op Millennium is beter dan de vorige boekverstrippingen. Dit is tenminste op het ritme van de negende kunst geschreven. Het leest logischer, de tekeningen zijn leesbaarder, het is gewoon beter. Bovendien is de Spaanse Belén Ortega een betere tekenares dan Man die de delen 3 en 4 voor zijn rekening nam. Haar ervaring met manga neemt ze duidelijk mee in haar eerste, Europees getekende reeks. De actiescènes zijn prima in beeld gebracht. Dat zit wel snor.

De Millennium-trilogie moest het echter vooral hebben van zijn sterk scenario en dit is een vrije variatie in de geest van Larsson zaliger. Maar scenarist Sylvain Runberg doet het uitstekend. De Fransman die vandaag in Stockholm woont, schetst hier een beangstigend wereldbeeld dat we vandaag in onze eigen achtertuin beleven. Je zou denken dat we lessen zouden geleerd hebben uit wat er in de jaren 1930 is gebeurd, maar nee hoor. Hierdoor is dit een strip waar we plots bang van werden. Zijn spiegel reflecteert te fel voor ons. Gelukkig relativeert Runberg onbewust nog wat de boel door een geheim bondgenootschap van met sixpacks uitgeruste computernerds op te voeren. Oef, het is maar een prentjesboek. Gelukkig.

Deze voortzetting van de succesvolle Millennium-trilogie begint meer dan veelbelovend. Absoluut te volgen.

WOUTER PORTEMAN