De jonge jaren van Merlijn

De Arthur-legende is al een tijdje een dankbare inspiratiebron voor striptekenaars. Zo kennen we onder meer het erudiete Arthur (Jérôme Lereculey + David Chauvel), het vunzige Excalibur (Eric Hübsch + Christophe Arleston) en het meer fantasygerichte Merlijn (Eric Lambert + Jean-Luc Istin). Allemaal voor een volwassen publiek, dus waarom niet eens een kinderstrip over de jeugdjaren van de legendarische tovenaar Merlijn maken, dacht Joann Sfar, ervan dromend om Lewis Trondheim de loef af te steken en de geschiedenis in te gaan als de meest productieve stripauteur van zijn generatie. En zo geschiedde...

Sfar schildert de jonge Merlijn af als een stout jongetje, vol kattenkwaad. Hij is altijd in het gezelschap van Ham en Tartijn. Ham was vroeger een groot tovenaar, maar door een vloek moet hij door het leven als een roze varken. Tartijn is een monster dat vroeger geregeld kinderen at, maar ondertussen manieren heeft geleerd. In Moeder Reinaert ontmoet het olijke trio de wolf Isengrim. Hij zit met zijn staart vast in het ijs en beweert dat Reinaert de Vos hem dit gelapt heeft. Gesterkt door het gezelschap van zijn drie nieuwe kompanen, stapt Isengrim resoluut naar Reinaerts woonst om die voze vos eens goed op zijn donder te geven. Maar zoals de meeste vossen is Reinaert leep, geslepen en nog gewiekst op de koop toe...

Het eerste album van Merlijn dat Silvester uitbracht, is eigenlijk het vierde deel in de oorspronkelijke Franse versie. Maar geen paniek, alle albums bevatten afzonderlijke, afgeronde verhalen. Voorkennis is dus niet nodig om het verhaal te kunnen volgen. Bovendien staat er aan het begin van het album een korte voorstelling van de hoofdpersonages. De andere albums (onze Franstalige broeders hebben er zes in hun stripkast staan), waarin onder meer Tristan en Isolde en de kerstman het moeten ontgelden, zullen later verschijnen. Vanaf deel 5 neemt Jean-David Morvan trouwens de fakkel van Sfar over. De Spaanse tekenaar José Luis Munuera blijft gewoon op post. De nieuwe auteurs van Robbedoes en Kwabbernoot hebben dus al eerder met elkaar samengewerkt.

De zwierige tekeningen van Munuera passen goed bij dit verhaal. Ze zijn toegankelijk voor jong en oud en evenaren de geslaagde humor van Sfar. Want Moeder Reinaert is een echt grappig album met dolkomische situaties en hilarische dialogen. Leuk zijn onder meer de verwijzingen naar andere sprookjes, het gastoptreden van Joann Sfar himself en de bewakers van het kasteel van koning Nobel die verre neven van Herbert, de eend uit Donjon, lijken te zijn. Kortom, een prima album om de stress van je af te lachen.

JEROEN FRANÇOIS