Alert

Witte Wolk groeit op in het Shaolinklooster van de drie koninkrijken in Tibet. Hij is snel, krachtig en heeft alles in huis om een toekomstige Shaolinmeester te worden. Zover is het echter nog niet. Het leven binnen de Shaolingemeenschap is hard... Enerzijds zijn er de Spartaanse trainingen. Anderzijds is Witte Wolk een buitenbeentje. Hij werd immers als kind gevonden in de bergen en door meester Huo in het klooster opgevangen. Boven alle fysieke trainingen geniet Witte Wolk op deze manier ook een spirituele training. Wanneer een plaatselijke clanleider beroofd wordt van de barnstenen kamer en de dieven ook nog een poging doen om dat magisch voorwerp te activeren, ervaart Shaolingrootmeester Yuanjia een visioen. Witte Wolk zal op pad gestuurd worden om de barnstenen kamer terug te brengen. De vraag is maar of de jonge Shaolinmonnik hier klaar voor is.

Met Samoerai bewees Jean-François Di Giorgio dat hij een weergaloos Japans epos kan vertellen. Shaolin zou zich zomaar in dezelfde tijdsperiode kunnen afspelen, maar dan in Tibet. Tibetaanse Shaolinmonniken en samoerai hebben alvast één ding gemeen: ze waren krijgers in hart en nieren. Dit eerste deel is een lange introductie die moet uitmonden in de start van een queeste naar de barnstenen kamer en vooral ook een zoektocht naar de lotsbestemming van Witte Wolk. Di Giorgio zet vakkundig zijn schaakstukken op het bord. Daarbij valt ons meteen het contrast op tussen de onschuldige jonge pubermonnik Witte Wolk en de rest van de harde, brutale wereld waar de dood om elke hoek loert en een leven amper iets waard is. Met momenten worden we wat overdonderd door de snelle aangroei van interessante personages, zoals de levensgevaarlijke premiejaagster die samen met de reus Kihei uit name van het bestolen clanhoofd op pad gestuurd wordt om het magische voorwerp terug te halen. Magie en spiritualisme zijn bovendien nooit veraf. Talloze personages worden ook meteen weer opgeofferd. Het maakt dat de lezer alert blijft en het geeft het verhaal de nodige vaart.

Vaart zit er ook in het tekenwerk van Looky (De Orde van de Drakenridders, Les Misérables). Zijn tekenwerk is redelijk realistisch en vertoont bij momenten sterke invloeden uit manga's, vooral dan wanneer hij igevechtssituaties en uitdrukkingen van emoties in scène zet. Oh ja... Laten we niet vergeten dat er ook de nodige blood and gore aan te pas komt. Olivier May zorgt voor een meer dan degelijke inkleuring die fris en modern oogt.

Het volledige potentieel van Shaolin zal vooral in de volgende delen tot uiting moeten komen. Logisch, Shaolin belooft immers een drieluik te worden. Dit eerste deel wist ons alvast te charmeren en bevat alle elementen om de liefhebbers van Oosterse filosofie, mystiek en krijgskunsten te bekoren.

JACKY CORNELIS