Comfortabel harnas

De zussen Lise en Camille Dutilleul wonen al meer dan vijfentwintig jaar onder één dak. Eerst samen in een grote kamer als kind, vandaag elk apart, in letterlijk de helft van het huis. Aan de linkerkant woont de financieel experte Lise, die via meditatie en tuinieren haar hoofd rustig houdt. Aan de rechterkant woont muzikante Camille, die absoluut geen groene vingers heeft en rust vindt in haar luide muziek. Ooit was het anders, maar vandaag hebben de zussen niets meer met elkaar. Mocht Camilles kat niet zo graag in Lises tuin ravotten, zouden ze zelfs niet meer met elkaar praten. Erg vinden ze dit niet. De bloedband moet niet bepalen of je met elkaar door de deur kan. Elk leeft zijn leven. De enige ergernis van elk is hun buurvrouw, hun zus. Maar nogmaals, als je eraan gewend raakt, wordt zelfs een harnas net zo comfortabel als een kamerjas. Een aangetekend schrijven haalt hun gescheiden en toch verstrengelde levens helemaal overhoop. De eigenaar verkoopt het huis.

Twee Zussen heeft een boeiend, maar tevens fout uitgangspunt. Mocht dit een kerstfilm geweest zijn, hoefde je deze strip zelfs helemaal niet te kopen. Gelukkig trapt scenariste Isabelle Sivan niet in de uitnodigende val van de ultieme meligheid. De advocate in intellectueel recht en romanschrijfster speelt gretig met de magnetische aantrekking- en afstotingskracht van de zussen en hun omgeving. De dialogen zijn fris en guitig. Helaas blijft de grote verhaallijn te oppervlakkig. Het mocht wat meer schuren voor me. En wringt het even niet, zou ik me op het minst luidop moeten kunnen verkneukelen met hun levens. Ook dit gebeurt te weinig.

Grafisch is Twee Zussen nochtans een voltreffer. Bruno Duhamel (Nooit, De Terugkeer, Valse Sporen) pakt geregeld uit met paginabrede prenten, netjes gescheiden door de muur die het huis in tweeën splijt. Je bepaalt zelf hoe je de strip leest. Van boven naar onder. Of van links naar rechts. Welke keuze je ook maakt, je leeft je direct in de psyche en leefwereld van de twee zussen. De open, commerciële stijl maakt dit eigenlijk een ideale instapstrip voor mensen met artyfarty-hardcoverangst.

Twee Zussen is een lichtvoetige strip waarvan zelfs het laagje eronder weinig weerhaakjes heeft. De heerlijke stijl van Bruno Duhamel houdt de situatiehumor en de ernstigere gespreksthema’s netjes in evenwicht. Tof, fijn, leuk, maar uiteindelijk toch te weinig beklijvend.

WOUTER PORTEMAN