Bone wordt tekenfilmreeks voor Netflix	19/10 TOP
De fans van Jeff Smiths Bone kunnen zich in de handjes wrijven. De tekenfilmrechten zijn verkocht aan Netflix die de laatste jaren de catalogus met nieuwe tekenfimreeksen ferm aan het uitbreiden is. Er bestond al in de late jaren 1990 plannen voor een filmversie door Nickelodeon Movies. Smith zag een stemmencast van kinderen niet zitten en voor een soundtrack met popsongs van bijvoorbeeld N'Sync en Britney Spears was hij al helemaal niet gewonnen. In 2008 kocht Warner Bros. Pictures de filmrechten op de stripreeks met de bedoeling er een filmfranchise van drie 3D-geanimeerde animatiefilms van te maken. Er werden heel wat scenario's voor geschreven en eerder dit jaar werd het project definitief begraven. Jeff Smith over het nieuwe project: "Ik heb hier lang op gewacht. Netflix is de perfecte thuis voor Bone. Fans van de albums weten dat het verhaal zich hoofdstuk na hoofdstuk, strip na strip ontwikkelt. Een tekenfilmserie is precies de manier om dit te doen. Het team van Netflix begrijpt Bone en engageert zich om er iets speciaals van te maken. Dit is goed nieuws voor kinderen en tekenfilmliefhebbers over de hele wereld." De stripreeks verscheen voor het eerst in 1991 en liep tot 2004. De 55 comicdeeltjes werden gebundeld in negen dikkere delen, eerst in zwart-wit, later in kleur. Die kleurenalbums verschenen in vertaling bij Silvester tussen 2008 en 2011. Silvester gaf ook de twee prequels Rose en Sterke Verhalen uit. (Bron: The Official Jeff Smith page / eigen nieuwsgaring Stripspeciaalzaak.be)

Alex bij de Helvetiërs	19/10 TOP
Asterix deel 38 verschijnt op 24 oktober. Alex deel 38 op 22 november. Beide helden zijn van oorsprong Galliërs en ze zijn tijdsgenoten uit de periode van Julius Caesar. In beide reeksen komt trouwens ook Vercingetorix voor. En in het te verschijnen verhaal De Helvetii, door Marc Jailloux en Mathieu Bréda, bezoekt Alex ook eens de Helvetiërs zoals Asterix en Obelix hem jaren geleden hebben voorgedaan. De inhoud van Alex deel 38: "Alex moet bij de Helvetiërs het volk voor de Romeinse zaak winnen. Het wordt geen plezierreisje voor de zendeling van Caesar. Alex wordt op zijn missie bijgestaan door nieuwe gezellen: de jonge Lucius, zoon van een vriend van Caesar, en Audania. Zij moeten hem helpen vrede te brengen in de regio waar eerder de Gallische oorlog was ontstaan. Oude wrok en spoken uit het verleden duiken weer op en de nieuwe verbonden komen onder druk te staan." (Bron: Casterman / eigen nieuwsgaring Stripspeciaalzaak.be)

Nieuwe spin-off voor Wunderwaffen	19/10 TOP
Dit jaar nog verschijnt de vertaling van Wunderwaffen deel 10 bij Daedalus. In het Frans zitten Maza en Richard D. Nolane aan vijftien delen. Daarnaast is er ook nog de spin-off Zeppelin's War waarvan deel 1 van de 3 is vertaald. Ook van de aan Wunderwaffen verwante reeks Space Reich zijn in het Frans drie delen verschenen, maar die reeks is nog niet begonnen in het Nederlands. De Franse uitgeverij Soleil is inmiddels begonnen aan een vierde Wunderwaffen-reeks, Missions Secrètes (Geheme Missies), door opnieuw het duo Maza en Nolane. Het eerste deel verscheen in september en gaat over een Duitse U-boot die net voor de Wapenstilstand van 1918 verdwijnt op zee. De duikboot komt plots weer tevoorschijn in 1945, volledig werkzaam maar zonder bemanning. Al snel blijkt dat de duikboot zich niet toevallig bevond in de zone die toen nog niet bekend stond als de Bermudadriehoek. Elk album in die nieuwe reeks wordt een compleet verhaal met Korvettenkapitän Richard Wolfart als hoofdpersonage. Hij is gespecialiseerd in het onderzoeken van probleemdossiers van de Duitse Kriegsmarine. (Bron: Soleil / eigen nieuwsgaring Stripspeciaalzaak.be)

Christophe Blain is klaar met zijn eerste Blueberry-album	19/10 TOP
Met deze Blueberry in galop liet tekenaar Christophe Blain weten dat het eerste deel van zijn Blueberry-tweeluik op scenario van Joann Sfar klaar is. Het album verschijnt op 20 januari in het Nederlands in zowel softcover als hardcover. Het is het eerste deel van een tweeluik. Hardcovers van westernreeksen blijven meestal niet lang in de winkel liggen, zie Duke, Lonesome en onlangs nog Gunfighter. (Bron: Christophe Blain / eigen nieuwsgaring Stripspeciaalzaak.be)

Coseys tweede Disney-hommage	19/10 TOP
Jammer, maar in Glénats collectie Disney-hommages door verschillende tekenaars is het Mickey Mouse-album van Cosey, bekend van Jonathan en Op Zoek naar Peter Pan, nooit vertaald geraakt. In november verschijnt een tweede Disney-strip van zijn hand in het Frans, nu met Minnie Mouse in de hoofdrol. Terwijl ze wanhopig zoekt naar kerstcadeaus voor Mickey, Clarabella en Pluto ontvangt Minnie een brief van haar tante Miranda. Na een jarenlang verblijf in het Himalayagebergte kiest Miranda voor het zonovergoten Mexico. Als gerenommeerde wetenschapper beweerde Miranda het bestaan van Big Foot aangetoond te hebben. Nu is het aan Minnie om Miranda's spullen op te halen en vooral het fameuze schrift waarin die bewijzen verzameld staan. En zo komt Minnie zelf op het spoor van de Verschrikkelijke Sneeuwman. (Bron: Glénat / eigen nieuwsgaring Stripspeciaalzaak.be)

Isabelle Debekker nieuwe algemene directrice van het Belgisch Stripcentrum	19/10 TOP
Met onderstaand persbericht liet het Belgisch Stripcentrum weten dat het een opvolger heeft voor Jean Auquier, die afscheid nam als algemeen directeur. "Na tien jaar aan het hoofd van het Stripmuseum te hebben gestaan nam Jean Auquier in juni afscheid. De Raad van Bestuur heeft toen de vacature voor algemeen directeur opengesteld waarvoor een veertigtal kandidaten solliciteerde. Na een grondig onderzoek van alle kandidaturen en verschillende interviews heeft de Raad van Bestuur de interne kandidatuur van Isabelle Debekker verkozen. Deze Brusselse mama met een diploma van toegepaste communicatie (IHECS) is al sinds 2015 algemeen secretaris in het Stripmuseum. Vanaf 1 november start ze met haar nieuwe functie. De komende maanden zal ze met veel enthousiasme een ambitieus project vastleggen dat zowel door de ploeg als de Raad van Bestuur gedragen wordt en het succes van het museum in de toekomst moet garanderen. We wensen haar veel succes!" (© foto: Daniel Fouss / Bron: Belgisch Stripcentrum / eigen nieuwsgaring Stripspeciaalzaak.be)

Eerste stripmuur in Haarlem door Thé Tjong-Khing	19/10 TOP
Op 7 oktober werd in het Nederlandse Haarlem een allereerste stripmuur onthuld met een ontwerp van Thé Tjong-Khing, bekend van strips als Iris (waarvan vorig jaar een prachtige, volledig opnieuw ingekleurde heruitgave verscheen) en Arman & Ilva, maar ook een veelbekroond illustrator van kinderboeken. Hieronder vind je het volledige persbericht over deze stripmuur (waarop je diverse stripfiguren kan herkennen) en aanverwante onderwerpen. "Bezoekers aan de liftschacht op de Raaks konden het werk aan Haarlems eerste officiële stripmuur, ontworpen door Thé Tjong-Khing, al enige tijd live uitgevoerd zien worden. De voltooide muurschildering werd op 7 oktober 2019 om 17.00 uur feestelijk onthuld door de wethouder van cultuur van de gemeente Haarlem, in aanwezigheid van Thé Tjong-Khing en Diego Terroba (Bergen op Zoom, 1975) die het ontwerp heeft uitgevoerd. Stripdagen Haarlem brengt met het kunstwerk een ode aan Haarlem als stripstad en een eerbetoon aan de illustere 86-jarige Haarlemse tekenaar, die zowel met zijn strips als met zijn kinderboekenillustraties talloze lezers wist te betoveren. Aanleiding Het idee om stripmuren te realiseren in de Spaarnestad ontstond al in 2017 bij de organisatie van Stripdagen Haarlem, en werd geïnspireerd door de steden Brussel en Antwerpen waar de stripmuren een vertrouwd straatbeeld vormen. In Antwerpen werd onlangs een stripmuur van de Haarlemse kunstenaar Joost Swarte gerealiseerd. Daar kon Haarlem, als thuisstad van het grootste en langste stripfestival van Noord-Europa, en met haar nauwe verbondenheid met de grafische industrie en de stripwereld, natuurlijk niet in achterblijven. Er is lang gescout naar de juiste locatie voor dit project, en toen de wand op de liftschacht van de parkeergarage Raaks beschikbaar kwam, waren de Stripdagen meteen dolenthousiast over die plek. De Stripdagen droegen de kunstenaar Thé Tjong-Khing voor als ontwerper, die zich ook verheugd toonde over de locatie op de Raaks. De keuze voor Thé Tjong-Khing, die tot de grootste tekenaars van Nederland wordt gerekend, is een eerbetoon aan zijn veelomvattende oeuvre en zijn verbondenheid met de stad Haarlem. Het thema van de schildering is een ode aan Haarlem als stripstad. Ook de artistiek directeur van Stripdagen Haarlem, Tonio van Vugt, is heel blij met de realisatie van de stripmuur. 'We kozen voor Khing omdat hij twee verschillende soorten publiek aanspreekt. De stripliefhebber kent hem van Arman & Ilva en Iris, en daarnaast zijn hele generaties kinderen opgegroeid met zijn kinderboeken en kinderboekenillustraties. Hij vertegenwoordigt the best of both worlds, dus het was heel logisch om de eerste stripmuur aan hem te geven. Hoe bijzonder is het om in de stadscollectie een kunstwerk te hebben van een tekenaar als Khing?' De muurschildering kwam tot stand op initiatief van Stripdagen Haarlem in samenwerking met de kunstorganisatie 37PK en de gemeente. Stadscollectie Khing koos ervoor om in zijn ontwerp Haarlem als stripstad te eren. In de muurschildering zijn verschillende striphelden te herkennen, zoals tante Sidonia uit Suske en Wiske en Bianca Castafiore uit Kuifje, maar ook de befaamde gagstripfiguren Sigmund en Dirkjan, Elsje van de Haarlemse tekenaar Gerben Valkema en Jopo de Pojo van Joost Swarte. Van Thé Tjong-Khings eigen strippersonages maken Annabella uit de Lange Wapper-boeken en Meneer en Mevrouw Hond (met taart) hun opwachting. Daarnaast komt uiteraard ook de Haarlemse geschiedenis aan bod, zoals de vermeende uitvinder van de boekdrukkunst Laurens Janszoon Coster, de Finse reus van Haarlem Daniël Cajanus en Kenau Simonsdochter Hasselaer, die volgens de overlevering tijdens de Tachtigjarige oorlog het verzet van de Haarlemse vrouwen leidde. Centraal in het ontwerp staat een groen monster dat zich uitstrekt over de vier zijden van de liftschacht. Haarlem als stripstad In de tweede helft van de vorige eeuw vormde Haarlem een belangrijke spil in de Nederlandse stripwereld. Eerst via de oer-Haarlemse uitgeverij De Spaarnestad aan de Nassaulaan, dat onder meer het stripweekblad Sjors publiceerde, en daarna via opvolger Oberon, onderdeel van het VNU-concern en gevestigd aan de Ceylonpoort. In de jaren 1970 en 1980 was Oberon de belangrijkste Nederlandse uitgever van stripbladen en -albums. In 1975 liet de uitgever haar striptijdschriften Sjors en Pep opgaan in één nieuw tijdschrift: Eppo. Nederlandse stripauteurs en -tekenaars zagen daardoor belangrijke publicatiekanalen wegvallen. Zeven prominenten uit de Nederlandse stripwereld, onder wie Thé Tjong-Khing, besloten daarom in datzelfde jaar een niet-commercieel striptijdschrift op te richten: De Vrije Balloen. Met dit blad wilden ze de publicatiemogelijkheden voor gearriveerde Nederlandse stripauteurs in stand houden en tegelijkertijd ruimte bieden aan opkomend talent. De Vrije Balloen hield in 1984 op te bestaan, maar Haarlem kent nog steeds een sterke verbinding met de stripcultuur, niet in het minst door het bekende internationale tweejaarlijkse festival Stripdagen Haarlem. In Haarlem wonen veel illustratoren en striptekenaars. In opmaat naar de Stripdagen volgend jaar is deze wandschildering een eerbetoon aan de tekencultuur in Haarlem, waar de stad terecht trots op is. Over de auteur Al ruim vijftig jaar weet Thé Tjong-Khing met zijn betoverende tekeningen het grote publiek te veroveren. Met zijn werk won hij alle belangrijke tekenprijzen, waaronder drie Gouden Penselen, de Deutsche Jugendliteratuurpreis en de prestigieuze Max Velthuijs-prijs. In totaal illustreerde hij meer dan driehonderd boeken. Thé Tjong-Khing werd in 1933 geboren in Purworedjo, Indonesië. In 1956 kwam hij naar Nederland waar hij zijn carrière begon bij de beroemde Toonder Studio's. Hoewel hij vooral bekend is van zijn kinderboekentekeningen is de inmiddels 86-jarige Thé Tjong-Khing bovenal striptekenaar en behoort hij tot een van de meest toonaangevende Nederlandse illustratoren. Zijn tekeningen zijn glashelder en hebben tegelijkertijd iets geheimzinnigs en ongrijpbaars. Thé Tjong-Khing is van grote invloed geweest op nieuwe generaties tekenaars, onder wie Charlotte Dematons, Annemarie van Haeringen, Philip Hopman en Marit Tornqvist. Uitvoering muurschildering Het ontwerp van de stripmuur is uitgevoerd door de ervaren schilder en kunstenaar Diego Terroba in samenwerking met Thé Tjong-Khing zelf. Terroba verwierf nationale bekendheid als decorateur en vormgever bij De Efteling. De technische begeleiding werd verzorgd door organisatie Kunstwacht. In verband met de constructie is ervoor gekozen om panelen op de wanden van liftschacht aan te brengen waarop het ontwerp van Thé Tjong-Khing is geschilderd. (© foto's: R. Plas metd ank aan Mark Marijnen / Bron: Stripdagen Haarlem / eigen nieuwsgaring Stripspeciaalzaak.be)

Asterix 38: download het persdossier met alle info, interviews en meer	16/10 TOP
Afgelopen maandag werd net zoals de vorige keren weer een livestream georganiseerd waarin Didier Conrad en Jean-Yves Ferri in het bijzijn van nogal wat perslieden in Parijs hun nieuwste verhaal van Asterix presenteren. Kort daarop werd bovenstaande cover van De Dochter van de Veldheer verspreid. Dit album verschijnt op 24 oktober in vijftien talen op vijf miljoen exemplaren. Naast de reguliere editie, die 6,95 euro zal kosten, verschijnt ook weer een luxe-editie (49 euro, 800 exemplaren) met het volledige verhaal in kleur én in potloodvorm en 32 bonuspagina's, samen 128 pagina's. Het grote thema van het album is een generatieconflict. In het verhaal maken we kennis met het meisje Adrenaline die in het ons zo bekende Gallische dorpje terechtkomt. Er wordt gefluisterd dat ze de dochter is van niemand minder dan Vercingetorix, de grote Gallische veldheer die bij Alesia werd verslagen door het leger van Julius Caesar. Ze schiet meteen goed op met Selfix en Gambix, de zonen van respectievelijk Hoefnix en Kostunrix. En die twee jonge snaken beginnen zich openlijk te verzetten zich tegen "het systeem" dat gesteund wordt door de "dikmakende toverdrank". Ze weigeren uitdrukkelijk om hun familietradities te volgen, die voortkomen uit de ambachten van hun ouders. Ze hebben gewoon geen zin om smid of visverkoper te worden. Door de komst van Adrenaline wankelt de positie van Obelix die de veranderingen in het dorp, bij de jongeren en hoe hij door hen wordt gezien, niet goed begrijpt. Hij doorspartelt een heel scala aan emoties: woede, nijd, jaloezie en verdriet, want de jongeren vinden hem niet meer leuk! Wil je nog meer lezen over dit album? Download dan de pdf van dit persdossier dat we je exclusief kunnen aanbieden in het Nederlands. Daarin staat de voorstelling van het verhaal, enkele fragmenten, een interview met Conrad en Ferri, een mini-making-of, een artikel over zestig jaar Asterix en meer! (Bron: Les Éditions Albert René / Van Ditmar / eigen nieuwsgaring Stripspeciaalzaak.be)

De eerste pagina van Largo Winch 22	16/10 TOP
De Franse krant Le Figaro deelde de eerste pagina van Largo Winch deel 22 en analyseerde elke prent. Het verhaal start alvast met een videoclip van een Rihanna-lookalike met een song over miljardair Largo Winch. Hier kan je het uitgebreide, Franstalige artikel lezen. Het album verschijnt op 22 november in het Nederlands. (Bron: Le Figaro / eigen nieuwsgaring Stripspeciaalzaak.be)

Kaspar Hauser krijgt Duitse vertaling	16/10 TOP
Het bij Saga Uitgaven verschenen Kaspar Hauser, een strip van het Vlaams trio Bart Proost, Verhast en Criva, krijgt een Duitse vertaling. Lees hieronder het persbericht. EEN VLAAMS STRIPALBUM Op 18 mei 2019 lanceerden de Lommelse tekenaar Bart Proost met de Tongerse inkleurder Criva en de Gentse scenarist Verhast op het internationaal stripspektakel in Eindhoven een bijzonder stripboek over het Duitse historisch personage Kaspar Hauser. En nu reeds, luttele maanden later, wordt dit erg positief ontvangen album ook opgepikt, vertaald en gepubliceerd in het Duits. Uitgeverij Stainless Art (uit Aken) zal het album op de markt brengen in Duitsland, Oostenrijk en Zwitserland. Deze uitgever is hiermee niet aan zijn proefstuk toe: het bedrijf geeft onder andere ook al de overbekende Vlaamse strip Jommeke uit in het Duits. Het heeft zeker meegespeeld dat Kaspar Hauser in Duitsland nog stééds een enorm bekend personage is, badend in mysterie en levend gehouden in musea, festivals, films, theaterstukken en boeken. Maar het eerste stripalbum over Kaspar Hauser... is dus gemaakt door drie Vlamingen. EEN DUITS MYSTERIE "26 mei 1828. In het centrum van Nürnberg duikt een vreemde jongen op. Hij brabbelt wartaal en kan nauwelijks lopen. Hij lijkt wel zwakzinnig of gek. De jongen draagt een brief bij zich, die nog meer mysterie toevoegt aan zijn plotse verschijnen..." Zo begon het openbare leven van Kaspar Hauser. Nauwelijks vijf jaar later zou hij sterven. Zonder dat iemand wist wij hij echt was... Tot op vandaag blijft zijn ware identiteit een van de grootste onopgeloste raadsels van de negentiende eeuw... BUITENLANDSE AMBITIES Lommelaar Proost (ook bekend van zijn stripreeks Alexander De Grote) is enorm verheugd met deze kans: "Op deze manier krijgt ons album, naast de geslaagde Nederlandstalige editie bij Saga Uitgaven, een tweede leven in het buitenland. We zagen de Vlaamse versie altijd al als een mogelijk opstapje naar de Duitstalige landen. Gewoonweg omdat het bizarre verhaal van Kaspar daar nog veel meer leeft." Ook blijkt de Duitse uitgever erg ambitieus te zijn. "Inderdaad, we hebben voor 2020 dan ook plannen om meermaals met onze uitgever in Duitsland te gaan signeren: op Comiciade in Aken, maar ook het grote tweejaarlijkse stripfestival van Erlangen. Die stad ligt bovendien nét naast Ansbach... en dat is de Kaspar Hauser-stad bij uitstek. We zouden deze zomer dan ook graag onze opwachting maken op het Kaspar Hauser-Festspiele aldaar." Proost hoopt ook op een doorstart voor de Nederlandstalige versie: "Bij ons album hoort ook een nieuwe, educatieve huur-expositie voor Vlaamse bibliotheken en cultuurcentra. Scenarist Stijn Verhaeghe heeft hier bovendien een interessante lezing bij gemaakt. We hopen dan ook om het verhaal van het voormalige 'Kind van Europa' terug onder de aandacht te brengen... Oók hier bij ons!" (Bron: Bart Proost / eigen nieuwsgaring Stripspeciaalzaak.be)

U.C.C. Dolores 2 komt er ook al aan	16/10 TOP
Terwijl deel 1 van Didier Tarquins nieuwe sf-reeks U.C.C. Dolores nog in voorpublicatie in Eppo loopt (het album verschijnt pas half 2020), is er al een aankondiging van het Franse deel 2 dat op 20 november bij Glénat verschijnt. De cover van dat album zie je hierboven. De cyclus zal drie delen tellen. (Bron: Glénat / eigen nieuwsgaring Stripspeciaalzaak.be)

Saga Uitgaven in november	12/10 TOP
Saga Uitgaven viert dit jaar zijn vijftiende verjaardag met vijftien aanbiedingen tegen vijftien euro. Sinds afgelopen week kan je een pakket van het complete tweeluik Stille Woorden (twee hardcovers) kopen tegen die verjaardagsprijs. In november geldt deze tijdelijke actie ook voor het door Jim geschreven tweeluik Een Klein Boekje en in december voor de tweeluiken Liefdesmonument en De Ballade van Magdalena. Er verschijnen dit jaar ook nog nieuwe strips bij Saga Uitgaven. Van Marcel Pagnols Jean van Florette verschijnt het slot van het tweeluik. Het vervolg daarop, Manon van de Bronnen (naar de roman en film Manon des Sources) is ook al in de maak en dat wordt getekend door Christelle Galland, de tekenares van Moses Rose, tevens de vriendin van Morgann Tanco die al vier andere romans van Marcel Pagnol verstripte. De inhoud van Jean van Florette deel 2: "Om zijn neef een eigen woonplaats te geven, heeft Papet zijn oog laten vallen op de grond van zijn buurman. Hij weet dat daar een vergeten waterbron te vinden is: een ware schat in de warme zon van de Provence! Tot grote verrassing van het hele dorp erft de gebochelde Jean van Florette de grond van zijn oom Pique-Bouffigue. Hij vestigt er zich met zijn vrouw en dochter en begint konijnen te kweken. Maar hij heeft water nodig en ondanks zijn wetenschappelijke berekeningen en zijn moed zwoegt hij zich kapot... Nochtans is er water. Maar om de stadsmens ertoe te bewegen te vertrekken, hebben Papet en zijn neef Ugolin de bron dichtgemaakt..." Chick Bill en De Minimensjes zijn ook van de partij. In de zevende integrale van Chick Bill staan vijf komische westernavonturen: Territorium 22, Drie Schoten voor de Senator, 36 Sterren, Kid de Revolverheld en Roze Stormwind. In het dossier worden acrostichons van Tibet verzameld die hij schreef en tekende voor familie en vrienden (onder wie héél bekende tekenaars) en hij vertelt ook over originele platen en wat daar soms mee gebeurde. Vanaf de volgende integrale worden een tijdlang telkens zes verhalen gebundeld. De integrale reeks van De Minimensjes is aan deel 8 toe met daarin de verhalen Minimensjes en Minigagagas, De Reis tussen 2 Werelden, C + C = Boem en De Catherinettes, oftewel "een ode aan Pierre Serons vrouw, een luchtig verhaal zónder verhaal, een spel met tijd en ruimte, een explosieve afrekening tussen duplicaten en een groepje jonge, ongehuwde vrouwen". In juni gaven we je nog dit volledig overzicht van alle gebundelde verhalen per integrale en welke nog moeten verschijnen. Het concept van Het Meisje van de Wereldexpo is dat elk per album afgerond verhaal zich afspeelt tijdens een van de vele Wereldexpo's die in Parijs plaatsvonden. Die vormen het decor voor de belevenissen van Julie, die in deel 2 vierentwintig jaar is. Ze leert de liefde kennen, maar ze beleeft ook een #metoo-moment met grote gevolgen. "Iedereen vecht om de gunst van Julie, de mooie waarzegster aan de ingang van de Expo. Een romantische bohemien-student, een anarchistische duikerstweeling, een onwettige zoon van de tsaar, een kozakkenstalknecht en Jules, een stuurman van een rivierboot. De arrivistische verleider Jules wil Julie inzetten om enkele intimi van de keizer te beïnvloeden en zo een promotie bij de rivierbotenmaatschappij in de wacht te slepen. Maar zijn al die aanbidders oprecht? Hebben ze geen ander doel dan het hart van de schone te veroveren? Willen ze niet eerder haar helderziende gave gebruiken om de Franse keizer en de Russische tsaar ten val te brengen?" Van Detox deel 1 verschijnt in november ook nog de softcoverversie. De hardcoveruitvoering verscheen afgelopen week. Je kan er hier al een bespreking van lezen. (Bron: Saga Uitgaven / eigen nieuwsgaring Stripspeciaalzaak.be)

Voormaakje Suske en Wiske-verhaal door Paul Geerts	12/10 TOP
In de dagen na onze dubbele Suske en Wiske-primeur was het nieuws ook in andere media te lezen en te zien, in kranten, in het nieuws op tv en op heel wat websites. De Fameuze Fanclub verkreeg bovenstaand voorsmaakje uit het verhaal De Preutse Prinses dat Paul Geerts heeft getekend en door Eric De Rop is geïnkt. In maart 2020 verschijnt het als album in een reguliere uitvoering zoals de Suske en Wiske-hommages. En er verschijnen ook drie verschillende luxe-uitvoeringen. Daar zullen we het later nog wel over hebben, want ze zullen enkel te koop zijn in of via stripspeciaalzaken. (Bron: De Fameuze Fanclub / eigen nieuwsgaring Stripspeciaalzaak.be)

De Avonturen van K3 stopt na deel 3, Nachtwacht gaat door	12/10 TOP
Scenarist Bruno De Roover meldt afgelopen week dat de reeks De Avonturen van K3 wordt stopgezet na drie delen. Dat derde deel verschijnt op 6 november. "Genegeerd door pers en publiek", luidt het. Een te lage verkoop dus. Voor tekenaar Dirk Stallaert wenkt een volgend project waarover we het vorige week hadden: de voltooiing van het blauwe reeks-album De Sonometer van Suske en Wiske. Bruno De Roover is ook nog de scenarist van Jylland waarvan je hier een bespreking kan vinden van deel 2. Er is wel goed nieuws voor een andere stripreeks naar een product van Studio 100. Steve Van Bael vertelde ons dat het contract voor Nachtwacht is verlengd met nog eens drie albums. Begin oktober verscheen het derde deel. De albums blijven goed scoren in de Vlaamse boekentop-100. Van Bael zal Nachtwacht wel moeten afwisselen met zijn werk voor de Kiekeboes. Vanaf volgend jaar verschijnen er weer albums waaraan hij zijn medewerking verleent als tekenaar. (Bron: Bruno De Roover / Steve Van Bael / eigen nieuwsgaring Stripspeciaalzaak.be)

Dochter van Maurice Rosy keldert volgend Stomp-verhaal	12/10 TOP
De trilogie Stomp is al een tijdje compleet. In 2020 verschijnt er nog een integrale van in kleur. Inmiddels werkten Eric Maltaite en Stéphane Colman al aan een volgend album, maar daar stak de dochter van Maurice Rosy een stokje voor. Als erfgename verzet ze zich tegen een nieuw avontuur. Rosy is de bedenker van het personage Stomp die echter door Erics vader Will werd vormgegeven. De rechten op het personage behoren sowieso toe aan de familie Rosy, zij beslissen wat daarmee mag gebeuren. Voor hun oorspronkelijke trilogie hebben Maltaite en Colman nog hun voorstel en de eerste tien uitgewerkte pagina's kunnen presenteren aan Maurice Rosy voordat hij stierf. Rosy was zodanig tevreden over hun ontrafeling van Stomps identiteit dat hij zijn eigen neergeschreven ideeën uit een brandkast haalde en ze vernietigde. Wie Stomp volgens de originele bedenker was, zullen we daardoor nooit te weten komen. Bij het maken van de Stomp-trilogie waren er al wat problemen met Rosy's dochter, maar ze tekende uiteindelijk de contracten om de minireeks gemaakt te krijgen. Die goedkeuring geeft ze nu niet aan een volgend avontuur. Ontgoocheld gooien de stripmakers de handdoek nu in de ring na hun al geleverde voorbereidingen. Ofwel dienen ze geduldig af te wachten tot dochter Rosy bijdraait. Dat volgende verhaal, met de werktitel Plein Gaz, refereerde naar het Baard en Kale-avontuur Spurten! In het Frans heet dat album ook Plein Gaz. Let ook maar eens op de cover van dat Baard en Kale-album en het coverproject van Maltaite. (Bron: Eric Maltaite / eigen nieuwsgaring Stripspeciaalzaak.be)

Integrale van Trigië uitgesteld naar januari 2020	12/10 TOP
We lieten je in mei al uitkijken naar deel 1 van de integrale reeks Trigië door Don Lawrence en Michael Butterworth, maar je zal wat langer moeten wachten. Uitgeverij L wil het achtergronddossier wat uitbreiden en stelt de release uit van oktober naar januari 2020. Aanvankelijk zou dat dossier uit slechts zes pagina's bestaan, nu wordt het een extra kluif van veertig pagina's. Alleen de door Don Lawrence getekende verhalen worden in deze reeks gebundeld. Dat zal in zes delen gebeuren. (Bron: Uitgeverij L / eigen nieuwsgaring Stripspeciaalzaak.be)

Frank Pés Marsupilami	12/10 TOP
Van 4 tot 6 oktober tekende en schilderde Frank Pé een metersbrede illustratie met diverse stripfiguren in het Belgisch Stripcentrum dat een verjaardagsweekend organiseerde. Frank voorzag ook een plaatsje voor de Marsupilami. Onlangs meldden we je dat hij aan een tweeluik werkt op scenario van Zidrou. Deel 1 verschijnt volgend jaar in augustus. Beide albums zullen zo'n 160 pagina's tellen. Je leest er hier meer over. (Bron: Frank Pé / eigen nieuwsgaring Stripspeciaalzaak.be)

Nieuwe covers voor Angel Wings 6	12/10 TOP
Eerder toonden we je de cover van Angel Wings deel 6 (afbeelding 2). Romain Hugault presenteerde onlangs twee andere covers. De cover van afbeelding 1 zal de reguliere editie sieren, de cover van afbeelding 3 is voor een Franse, gelimiteerde uitgave op groot formaat. Deze albums verschijnen eind november in het Frans. Dan is het nog wachten op de vertaling van Silvester om te weten welke cover zij zullen gebruiken. (Bron: Romain Hugault / eigen nieuwsgaring Stripspeciaalzaak.be)

Journalist en stripkenner Rik Pareit (66) overleden	12/10 TOP
Op dezelfde dag als het overlijden van scenarist Tome stierf ook journalist en stripkenner Rik Pareit. Hij overleed aan prostaatkanker en werd 66 jaar. Hij werkte in zijn carrière voor onder meer VRT en VTM. In de jaren 1980 en 1990 berichtte en schreef hij vaak artikelen en recensies over strips voor radio, tv en diverse papieren media. In de archieven van de VRT liggen stapels interviews op tape met zo goed als alle grote tekenaars van weleer. Hij interviewde onder meer Willy Vandersteen, Jef Nys, André Franquin, Peyo, Morris en vele anderen. Onder zijn redactie schreef hij in 1996 ook mee aan het boek Geheimzinnige Sterren met sappige artikelen over het Belgische stripverhaal. Zijn hilarische filering van De Rode Ridder is er eentje om te onthouden. Een citaat: "Eén van die mindere trekjes is het feit dat de Rode Ridder in de regel nonchalant met zijn paard omspringt. Om de haverklap rijdt hij weer een ander rijdier naar de verdommenis. Het moet zelfs Galaxa opgevallen zijn, in zover dat ze haar geliefde ridder op het einde van het album Het Sprekende Zwaard een fonkelnieuwe witte hengst cadeau doet (...) die nauwelijks een album verder alweer 'dood en begraven' is." Rik was een trouwe lezer van Stripspeciaalzaak.be en was nog steeds bij de pinken op stripgebied. In de laatste maanden van zijn leven hebben we hem tweemaal bezocht. Hij lag al op de palliatieve afdeling. Rond hem lagen vele cd's, boeken en strips om zijn laatste dagen draaglijker te maken tussen het vele bezoek van familie, vrienden, collega’s en kennissen door. (Bron: eigen nieuwsgaring Stripspeciaalzaak.be)

Tome (62) overleden	06/10 TOP
Vandaag vernamen we het trieste nieuws dat Philippe Vandevelde alias Tome zaterdagavond 5 oktober overleed. Er wordt een hartinfarct vermoed. Tome was de scenarist van onder meer Robbedoes en Kwabbernoot, Soda en zijn grootste commerciële succes De Kleine Robbe, een spin-off van Robbedoes en Kwabbernoot. Hij woonde al jarenlang in Australië, maar kwam regelmatig naar Europa. Zijn jeugdvriend Janry kreeg het nieuws gisterenavond laat in het bijzijn van bevriende tekenaars. Bepalende kennismakingen Tome werd geboren op 24 februari 1957 in Brussel. Hij was het enige kind van gescheiden ouders en bracht zijn jeugd bij zijn moeder door. Door haar werk werd hij regelmatig aan haar ouders toevertrouwd. Bij die grootouders leerde hij zich in zijn eentje te amuseren, voornamelijk door strips te lezen. Een tv was er thuis niet, dat was toen nog een luxe. Boeken en strips waren bijgevolg een essentiële manier om zich te entertainen. Door een operatie aan de ogen mocht hij zijn ogen enkele dagen niet gebruiken. Zijn moeder kocht een lp voor hem waarop het Kuifje-avontuur De Sigaren van de Farao werd verteld. Ze las ook twee albums voor die een diepe indruk nalieten: De Magische Dolk van Corentin en De Scepter van Ottokar. Door een schoolvriendje leerde hij Pol kennen. Datzelfde vriendje raadde hem Guus Slim aan. Hij kon nog nauwelijks lezen, maar het Guus Slim-avontuur Vrachtboten in de Nacht was een verdere introductie tot strips. Rond zijn achtste raakte hij helemaal verslingerd aan de detectivereeks van Maurice Tillieux. In zijn puberteit moest Tome op internaat. Er was nog steeds geen tv, maar de stripweekbladen Kuifje en Robbedoes kreeg hij makkelijk in handen. Daarover zei hij: "Ik was een beetje een gesloten jongen, maar omdat ik zelf wat tekende, gaven die weekbladen me snel zin om zelf strips te tekenen. Daar heb ik me dan op toegelegd." Hij hield meer van het weekblad Kuifje dan van Robbedoes, maar hij was pas echt gek op het Franse Pif Gadget, met name de komische westernstrip Horace van Poirier. Tomes eerste eigen strips lagen in dezelfde lijn. Tijdens de voorbereidingen op zijn dienstplicht leerde hij Jean-Richard Geurts (beter bekend als Janry) en Stéphane De Becker (later bekend als hun inkleurder Stuf) kennen. Hij volgde met hen avondlessen striptekenen. Hun eerste gezamenlijke samenwerking heette Pétard Guy, een dolkomische western à la Maurice Gotlib, met hun leraar striptekenen in de hoofdrol. Het werd een succesje op school. Na zijn dienstplicht in Duitsland, volgt hij een militaire familietraditie en doet er nog twee jaar bij om voor officier te studeren. Daardoor zou hij ook kunnen doorstoten naar de universiteit om leraar Frans te worden. In zijn laatste maanden studies leerde hij André Geerts, de latere tekenaar van Jojo, kennen die op een generale staf werkte. Geerts tekende er onder meer affiches en illustraties voor het leger. Geerts publiceerde toen al in Robbedoes en Tome vond het amusant om in Duitsland een striptekenaar te ontmoeten. Dankzij die ontmoeting rijpte het idee om leraar striptekenen te worden. Assistentie voor Dupa, Turk en in het geheim voor Greg Na enkele omwegen belandde hij op de Vrije Universiteit van Brussel als student journalistiek. Daar kruiste hij het pad van Sergio Honorez, de latere uitgeefdirecteur van Dupuis. Velen werden geroepen, weinigen werden uitverkoren om journalist te worden terwijl Tome op stripgebied al snel overladen werd met werk. Hij stopte met zijn studies. Intussen was Janry de assistent van Dupa geworden voor diens reeks Dommel. Janry en Tome tekenden in een gelijkaardige stijl en Janry stelde zijn oude vriend Tome voor om hem bij Dupa te vervangen terwijl Janry zelf het leger in moest. De afspraak was dat Janry zijn plaatsje bij Dupa weer kon innemen na zijn dienstplicht. Dupa besliste daar anders over: hij behield beide assistenten. Dupa had toen ook al de reeks Chlorophyl overgenomen. Dupa op zijn beurt was daarnaast zelf assistent van Greg die de uitgeefdirecteur van Dargaud Frankrijk was geworden. Door Gregs vele werk besteedde hij veel uit aan Dupa die dat werk dan weer doorgaf aan Tome en Janry. Greg mocht dat in geen enkel geval te weten komen! Bij een signeersessie in de jaren 1980 liet Tome op de boekenbeurs van Brussel een album van Olivier Blunder signeren door Greg zonder dat hij wist dat Tome daarvan de decors had getekend. Bovenop het assistentenwerk voor Dupa mochten Tome en Janry aan de slag voor Turk en Bob De Groot voor hun gagserie Robin Hoed. Op dat moment richtte Tome zich meer en meer op het schrijven dan het tekenen. Hij reikte regelmatig ideeën aan voor gags voor zowel Dupa als De Groot. Zijn naam werd zelden bij die gags vermeld. Dankzij een gelukkig toeval konden Tome en Janry uit de schaduw treden en beiden kopmannen worden voor een bekende stripreeks. Het weekblad Robbedoes nam in nummer 2173 uit 1979 de strip Billie Is Verdwenen op ter gelegenheid van de dertigste verjaardag van Bollie en Billie gemaakt door diverse auteurs onder wie Dupa met zijn Dommel. De originele platen werden aan de redactie van Robbedoes geleverd door Tome en Janry. Toen hoofdredacteur Alain De Kuyssche navraag deed naar die boodschappers, vernam hij dat ze de assistenten van Dupa waren en hij stelde hun voor om voor Robbedoes te komen werken. Voor Dupa was er echter werk genoeg. Het engagement voor Robbedoes bestond uit een wekelijkse spelletjespagina, Eureka, die in 1980 en 1981 liep. Wekelijks presenteerde het personage John Perill daarin grappige spelletjes. Die gags werden ondertekend met JR + PH. De latere pseudoniemen Tome en Janry waren ingegeven door het tekenfilmduo Tom & Jerry. Robbedoes en Kwabbernoot tegen het advies van André Franquin Hun overstapje kon op geen beter moment komen. Er moest een opvolger gekozen worden voor Jean-Claude Fournier om de reeks Robbedoes en Kwabbernoot over te nemen. Nic Broca was de uitverkoren tekenaar van toenmalig conceptdirecteur José Dutillieux die Broca nog kende van hun gezamenlijke tekenfilmachtergrond. Hoofdredacteur De Kuyssche was niet opgezet met die keuze, vooral niet over het scenario. Hij zocht een uitweg. Vele namen circuleerden en velen bemoeiden zich met de overname. Tome daarover: "Laten we het erop houden dat het altijd al ingewikkeld was voor Robbedoes en Kwabbernoot. Het was heel simpel in de periode van André Franquin: hij deed alles! In werkelijkheid werd hij uitgeperst als een citroen. Franquin hield zich tegelijk bezig met Robbedoes, Guust en een hartaanval!" Die les onthielden Tome en Janry voor de toekomst: jezelf ontzien. Een van de ideeën uit die tijd, begin jaren 1980, was een Studio Spirou. De reeks verkocht goed en de uitgever dacht erover meerdere tekenaars aan het werk te zetten om de hoeveelheid albums van de komische avonturenreeks op te drijven. Dat commerciële idee was Alain De Kuyssche niet genegen. Hij vond dat de aandacht weer moest gaan naar de geest van Franquin in plaats van Robbedoezen aan de lopende band te maken. Hij stelde Tome voor om scenario's te schrijven. Tome over dat voorstel: "Ik kwam langs met Janry en ik antwoordde De Kuyssche: ik wil best het scenario schrijven, maar alleen voor deze kerel hier! Zoveel lef werkte!" Hun eerste kortverhaal van Robbedoes en Kwabbernoot was het zes pagina's tellende De Stem zonder Meester. Daarnaast liep de versie van Nic Broca en Raoul Cauvin (voor wie de stripreeks geen cadeau was) en wat later kwam er nog de kortstondige retroversie van Yves Chaland bij. Het duo geloofde niet echt in hun kansen, maar met dat verhaaltje onder de arm hadden ze wel een reden om Franquin, die ze ontzettend bewonderden, te bezoeken. Met zijn eigen ervaring raadde hij hun ten stelligste af om hun nog jonge carrière aan Robbedoes en Kwabbernoot te wijden. Na enige aarzeling vertrouwde Dupuis de reeks uiteindelijk definitief aan Tome en Janry toe. Tome wou de invloed en de dynamiek van de Franquin-verhalen QRN in Bretzelburg en Hommeles in Rommelgem terugvinden. Ook Gregs werk, met wie Franquin stevige avonturenverhalen maakte, plaatste Tome op een hoog schavotje. In 2012 blikte Tome terug op die beginjaren van hun Robbedoes-overname: "Niet de tekeningen vormden een probleem, we hadden vooral veel te bewijzen op het gebied van het scenario! Maar volgens mij hebben de gags die we in onze verhalen stopten ons vel gered." In 1984 verschijnt hun eerste Robbedoes-album, Virus, snel gevolgd door andere avonturen waarvan er jaarlijks minstens één album verscheen. Het leverde pareltjes op als het tweeluik Paniek in Khoudistan en De Vallei der Bannelingen en er kon geschaterd worden met heel wat scènes in andere albums, met name de intro's in Robbedoes en Kwabbernoot in New York (met de intrede van de onfortuinlijke maffiabaas Vito Corleone) en Robbedoes en Kwabbernoot in Moskou (met de terugkeer van Kwabernoots neef Wiebeling). Het publiek smulde ervan en de reeks kreeg een boost. Veel jongere lezers leerden Robbedoes en Kwabbernoot pas kennen dankzij de strips van Tome en Janry en vinden hun albums beter of minstens evenwaardig aan de beste albums van Franquin. Hun voorgangers bedachten voor de twee helden net zo goed gevaarlijke robots en avonturen op verre, exotische locaties, maar Tome situeerde zijn eigen verhalen in werkelijk bestaande landen. "Opnieuw een erfenis van Greg. Waarom zou je plaatsen uitvinden en de impact ervan beperken terwijl er landen bestaan die werkelijk mensen doen dromen? Het hield gewoon wat documentatie in. Dat was een van de verschillen met de andere auteurs van Robbedoes." Een uitzondering was het voornoemde tweeluik dat zich afspeelt in het fictieve Khoudistan waarin humor en drama, avontuur en terreur aan bod komen, met Robbedoes en Kwabbernoot op hun best en op een bepaald moment lijnrecht tegenover elkaar, al wint de vriendschap het van de waanzin. "Ik geloof dat dit het lievelingsalbum is van Janry. Mijn favoriet is Robbedoes en Kwabbernoot in New York. Ik heb iets speciaals met die stad". Die band leidde later naar de stripreeks Soda. Zwarte Soda Om documentatie te verzamelen voor het album Robbedoes en Kwabbernoot in New York stelde hij Janry voor om ter plaatse documentatie te vergaren. Janry maakte als kind de chaotische terugtrekking uit de toenmalige Belgische kolonie Congo mee en was niet tuk op vliegreizen. Tome ging alleen. Hij kwam terug met voldoende foto's, maar ook met een idee voor een nieuwe reeks over een New Yorkse agent die zijn ongeruste moedertje wijsmaakt dat hij een priester is. Hij legde het idee opzij, want Robbedoes nam te veel tijd in beslag. Janry zou het dus niet kunnen tekenen. Dankzij Philippe Vandooren, de nieuwe uitgever van Robbedoes, kwam Soda in een stroomversnelling. Hij stelde tekenaar Luc Warnant voor aan Tome. Warnant had zin in iets trashy en Tome wou eigenlijk een zwarte agent. "Het bracht me terug naar mijn eerste stripervaringen met Guus Slim. Het was de periode van de eerste films van Eddie Murphy, we dachten eraan om van Soda een Afro-Amerikaan te maken Het werd hoogtijd dat een hoofdpersonage in een stripverhaal een kleur zou krijgen. New York was de ideale plek, het was de stad van de melting pot. Maar Vandooren en Warnant waren niet helemaal overtuigd, ze dachten dat het een commercieel risico inhield. Ik heb daarom een personage ontwikkeld voor wie niet de aard van de avonturen van belang is, maar de aard van de relatie met anderen waardoor hij genoodzaakt is te liegen of een rol te spelen. Dat die vent verplicht is om voor zijn moeder verborgen te houden dat hij een flik is geworden in plaats van een priester vond ik een goed onderwerp. Geen enkel verhaal van Soda houdt trouwens stand zonder de aanwezigheid van Davids moeder." In tegenstelling tot Robbedoes en Kwabbernoot, waarvan het canvas al was bepaald door andere tekenaars en scenaristen, was Tome voor het eerst volledig vrij om zijn eigen reeks Soda te maken. Na twee delen en enkele platen van deel 3 stopte Warnant met Soda omdat de tekenaar een moeilijke tijd doorliep op creatief, psychologisch en familiaal gebied. "Hij werd zo veeleisend over zijn werk dat het een eeuwigheid in beslag nam. En ik ben zelf al niet snel… Hij deed er vijftien of twintig dagen over om één pagina te tekenen, dat werd onhoudbaar. Ik denk ook dat zijn ware droom erin bestond om tekenfilms te maken." Er werd een nieuwe tekenaar gevonden waarvoor Tome niet ver hoefde te zoeken. Bruno Gazzotti debuteerde als assistent bij Janry, niet lang nadat het uitstapje met De Kleine Robbe vastere vorm aannam en een volwaardige gagreeks werd waarvoor extra hulp welkom was. De Kleine Robbe was aanvankelijk een eenmalig kortverhaal in een extra uitgave van het weekblad Robbedoes om de vijftigste verjaardag van de stripfiguur te vieren. De uitgever drong erop aan om het verhaal op te nemen in De Jeugd van Robbedoes, een album in de hoofdreeks met oudere kortverhalen. Dat album verscheen in 1987. Philippe Vandooren liet in die tijd via een marktstudie onderzoek voeren voor het weekblad Robbedoes. Daaruit bleek dat de leeftijdscategorie verlaagd moest worden. De Kleine Robbe paste in dat voornemen om een jonger publiek aan te spreken. De reeks laat zich kenmerken door scabreuze, pipi en kaka-humor over een deugnietje en zijn vriendjes, maar in de kortere verhalen die elk album openen passen net zo goed emotionele thema's die te maken hebben met liefde en de dood. Realistische uitstapjes Vanaf deel 4 in 1993 schreef Tome ook gags voor De Mazdabende, een stripreeks van tekenaar Christian Darasse over de drie striptekenaars Bernard Hislaire, Marc Michetz en Darasse die een studio delen. In 1996 verscheen met deel 7 het laatste deel. Ook nog voor Darasse schreef Tome de niet vertaalde gagreeks Les Minou Kinis, een gagreeks over een naturistenkamp. Daar verschenen in 1997 en 1998 twee albums van bij Glénat. In 1991 schreef Tome voor tekenaar Philippe Berthet (Pin-Up) het one-shot De Weg naar Selma dat in de collectie Vrije Vlucht verscheen. De thriller over een verboden liefde tussen een zwarte man en een blanke vrouw in de VS was volstrekt realistisch. In 1997 maakte Tome een nieuw Amerikaans uitstapje met de keiharde trilogie Hard tegen Hard voor tekenaar Ralph Meyer (Undertaker). Deze reeks verscheen bij Dargaud. Tome werkte er tien jaar aan voor het in album verscheen. In 1998, drie jaar na Luna Fatale, waarin Robbedoes en Kwabbernoot te maken kregen met de sexy dochter van Vito Corleone, en vier jaar na De Zwarte Straal, waarin Robbedoes in een zwarte verandert, verrasten Tome en Janry de lezers met Als in een Droom. De tekenstijl was realistischer dan in hun voorgaande verhalen en ook de toon van het verhaal was volwassener en complexer met androïden en een einde dat doet afvragen of Robbedoes nog wel dezelfde is. Dat album week volledig af van wat hun voorgangers al hadden gedaan. Er kwam veel aandacht voor in de pers en ook veel kritiek van jarenlange lezers. Toch verkocht het album niet slechter of beter dan de andere. Het duo werkte daarna nog in dezelfde stijl aan Robbedoes in Cuba, waarin Zwendel weer van de partij was, maar de zin was er niet meer. Hun laatste Robbedoes was een feit. Ze gingen gewoon door met De Kleine Robbe die de hoofdreeks was voorbijgestoken qua populariteit en verkoop en zelfs een van de pilaren was geworden van het weekblad Robbedoes én van uitgeverij Dupuis. Midden jaren 2000 kreeg Tome een kans om vertelinvloeden van Franco-Belgische strips, comics en manga's te verenigen in Vuur, een reeks die hij voor Marc Hardy schreef voor de collectie Cosmo van Dargaud. De hele collectie was een commercieel fiasco. Van het prehistorische Vuur verscheen in 2005 alleen het eerste deel terwijl Hardy al klaar was met twee complete albums van elk tachtig pagina's. Ook een album met Dan Verlinden, een andere assistent van Janry, was al klaar,. Ook dat album is nooit in album verschenen. In ieder geval stootte Dan Verlinden door naar Soda nadat Gazzotti succes kreeg met de reeks Alleen en het zat was om te wachten op nieuwe scenario's van Tome. Tussen Gazzotti's laatste Soda-album in 2005 en Verlindens eerste Soda lag negen jaar. Respect voor het werk van een ander In 2015 overleed Stéphane De Becker, de inkleurder van Robbedoes en Kwabbernoot, De Kleine Robbe en Soda. Dat was een zware klap voor Tome wiens productie al niet meer zo hoog lag. In 2012 verantwoordde hij zich daar nog voor: "Ja, ik heb tijd nodig om te schrijven. De productie en het uitgeefritme hebben altijd een beetje op me gewogen. Ik begrijp de belangen, maar ieder moet het werk van de ander respecteren. Als een auteur tijd nodig heeft, komt dat ten goede van zijn creatie en uiteindelijk van zijn uitgever. Ik hou niet van het idee dat die of die auteur 'onhandelbaar' is. Ik vind dat je zo niet omgaat met mensen. Je gaat zo om met een voorraad handelswaar, maar met mensen onderhoud je relaties." Zo'n gouden relatie had Tome met zijn kompaan Janry. Antwoordend op de vraag wat het geheim was van een zo lange samenwerking antwoordde Tome lachend: "Ik denk omdat we al vrienden waren voor we er een beroep van maakten. En daarna kwam het succes. Als het goed werkt, is het een goed idee om door te gaan! De albums van Robbedoes en Kwabbernoot en De Kleine Robbe zijn onze kinderen. Zolang ze goed opgroeien zijn wij gelukkige ouders. Met onze derde leeftijd voor de deur, is het niet het moment om van elkaar te scheiden." Op 15 november verschijnt in het Frans De Kleine Robbe deel 18. De vertaling is pas begin volgend jaar gepland. Volgend jaar verschijnt ook Soda deel 14. Hoe het met beide reeksen verder gaat na het overlijden van Tome is een vraag die op dit trieste moment voor de betrokken auteur en nabestaanden nog niet aan de orde is. (Bron: ActuaBD.com / eigen nieuwsgaring Stripspeciaalzaak.be)

75 jaar Suske en Wiske in 2020: hommagealbum door Paul Geerts en Eric De Rop en de voltooiing van het blauwe reeks-verhaal De Sonometer door Dirk Stallaert en François Corteggiani	05/10 TOP
Bovenstaande titel is onsexy lang, maar het vat wel in het kort enkele verrassende plannen van Standaard Uitgeverij samen voor 2020. Volgend jaar viert de reeks Suske en Wiske zijn vijfenzeventigste verjaardag. Op 30 maart 1945 startte het verhaal Rikki en Wiske in Chocowakije in de krant De Nieuwe Standaard. Op 19 december 1945 werd Rikki ingeruild voor Suske in Op het Eiland Amoras en begon de langst lopende Vlaamse stripreeks aan een zegetocht in Vlaanderen en Nederland. Hommagealbum door Paul Geerts en Eric De Rop Voor het jaarlijkse hommagealbum, na de albums van Gerben Valkema en Yann (2017), Steven Dupré en Conz (2018) en op 6 november aanstaande Jean-Marc Krings en Zidrou, maakt Paul Geerts een eenmalige comeback als Suske en Wiske-tekenaar. Geerts was jarenlang de rechterhand van Willy Vandersteen en na zijn overname kende de reeks torenhoge oplages. In 2002 droeg hij de reeks over aan opvolger Marc Verhaegen. In 2020 zal het dus achttien jaar geleden zijn dat hij een compleet Suske en Wiske-verhaal schreef en tekende. Dat hommagealbum verschijnt in maart en is een eerbetoon aan Vandersteen. De titel van zijn album luidt De Preutse Prinses. Voor het inktwerk laat Geerts zich bijstaan door zijn medewerker van weleer van Studio Vandersteen: Eric De Rop. De Rop liet op Facebook al meermaals zijn grote dankbaarheid de vrije loop voor deze droomopdracht zonder te specifceren wat precies. Vanaf nu hoeft hij zijn mond niet meer te houden. Hij noemt het zelf het beste werk dat hij ooit voor Suske en Wiske heeft gemaakt met een topverhaal van Geerts. Sabine De Meyer verzorgt de inkleuring van het album. Daar zijn nog geen beelden van prijsgegeven. De blauwe reeks integraal én een gloednieuw 'blauw' album Dit is nog niet alles! Ten eerste wordt de complete blauwe reeks van Willy Vandersteen, dus alle verhalen van Suske en Wiske die hij voor het weekblad Kuifje tekende, uitgegeven in twee integrales met achtergronddossiers. Het betreft de complete versies van de verhalen, dus inclusief de voor de heruitgaven in de rode reeks weggelaten pagina's. Alle pagina's zijn opnieuw ingekleurd en gerestaureerd, zoals ze de voorbije jaren verschenen in de collectie Suske en Wiske Classics. Afgelopen week verscheen nog De Bronzen Sleutel in die vorm. In chronologische volgorde bestaat de blauwe reeks uit de verhalen Het Spaanse Spook (1948-1950), De Bronzen Sleutel (1950-1951), De Tartaarse Helm (1951-1953), De Schat van Beersel (1952-1953), Goud voor Rome alias Het Geheim van de Gladiatoren (1953-1954), De Gezanten van Mars (1955-1956), De Groene Splinter (1956-1957) en Het Gouden Paard (1958-1959). Dit laatste verhaal verscheen echter nooit met een blauwe kaft (de eerste druk verscheen pas in 1969 als nummer 100 in de rode reeks) en ook Het Spaanse Spook moest het pad nog effenen voor deze afwijkende verhalen waarin tante Sidonia en Jerom niet meespeelden. Willy Vandersteen begon direct na Het Gouden Paard aan het verhaal De Sonometer dat zich in Japan zou afspelen. Om diverse redenen (zie verder) hield hij het voor bekeken na vier halve platen. Laten we maar meteen met het nieuws beginnen: in het najaar van 2020, dik zestig jaar nadat Vandersteen het opgaf, verschijnt De Sonometer alsnog als compleet album. Daarvoor bundelen tekenaar Dirk Stallaert en de Franse scenarist François Corteggiani de krachten. Stallaert werkt sinds 2006 (sporadisch) als assistent en tekenaar voor Suske en Wiske sinds Luc Morjaeu de reeks overnam. Hij is dankzij de reeks Nino (op scenario van Hec Leemans) en een fascinatie voor Hergé heel vertrouwd met de Klare Lijn die Hergé aan Vandersteen opdrong voor de blauwe reeks. Sinds vorig jaar is hij ook de tekenaar van De Avonturen van K3. Het derde album komt in november uit. Corteggiani schreef al honderden strips, onder meer voor klassieke reeksen als Alex, Lefranc, Snoesje en De Jonge Jaren van Blueberry, en ook voor de F.C. De Kampioenen-spin-off Vertongen & Co. Bovendien is hij een groot kenner van Japan dankzij een hechte vriendschap met de Japanse mangalegende Osamu Tezuka (Astroboy, Boeddha, Ayako, Ode aan Kirtihito). Suske en Wiske in Japan zou voor hem dus meer een kans dan een uitdaging moeten vormen om het hele verhaal uit te schrijven. In juni deelde Corteggiani nog bovenstaande foto op zijn Facebookpagina waarop hij rechts naast Stallaert poseert. Het is nu nog wachten op de eerste beelden en verdere details over de precieze uitvoering van De Sonometer en de twee integrales van de blauwe reeks. De Sonometer Een paar jaar geleden schreven we in onze weetjesrubriek een artikel over De Sonometer. Dat hernemen we hieronder in een bewerkte vorm. De Sonometer zou in 1959 het negende avontuur van Suske en Wiske in Kuifje worden, maar het bleef onafgewerkt. Er zijn slechts drie uitgewerkte halve platen van bekend (een ervan is in het bezit van Merho) en van een andere halve plaat bestaat een half uitgewerkte versie. Je kan ze onder dit artikel alle vier bekijken. Klik erop voor een grotere weergave. De toegevoegde hoofdingen van Sebastiaan Krijnen dateren van 2016 voor een gelegenheidsuitgave van een groepje Vandersteen-fans die zich de Vandersteen-Vrienden noemen. Vandersteen stopte zijn medewerking aan Kuifje en daar waren enkele redenen voor. Tijdens de productie van Het Gouden Paard verliet medewerker Karel Boumans (die het verhaal grotendeels in inkt had gezet) Willy Vandersteen. De rest van het verhaal werd in inkt gezet door Eduard De Rop. Vandersteen verkoos zijn studio verder uit te bouwen en datzelfde jaar werd Studio Vandersteen een officieel feit. Op 5 november 1959 startte de studioreeks De Rode Ridder naar de jeugdboekenreeks van Leopold Vermeiren waarvoor ook Eduard De Rop werd ingezet. Een klein jaar later, vanaf 18 augustus 1960, volgde de spin-off van Jerom als voorpublicatie in Ons Volkske. In dat eerste verhaal zonder Suske, Wiske en Lambik, Het Geheim van Brokkelsteen, werd melding gemaakt dat de drie andere personages naar Japan vertrokken. Er werd daarin dus rekening gehouden met het verhaal van De Sonometer. Ook nog in de jaren 1960 kwamen Karl May en Biggles erbij en dat waren lang niet de enige reeksen die Studio Vandersteen in de loop van de decennia maakte. De ene serie verscheen langer dan de andere zolang Willy Vandersteen zijn studiomedewerkers werk kon geven. Desnoods betaalde hij uit eigen zak hun loon bij reeksen die verlieslatend werden voor hij ze uiteindelijk stopzette. Een andere reden voor het verdwijnen van Suske en Wiske uit Kuifje was een dispuut tussen Le Lombard (de uitgever van het weekblad Kuifje en van de Franse edities van de blauwe reeks) en Standaard-Boekhandel, de vroegere Standaard Uitgeverij. Le Lombard wilde ook de Nederlandstalige albums van de blauwe reeks uitgeven terwijl Standaard-Boekhandel de rechten op de albums wilde behouden. Door dit dispuut verschenen De Groene Splinter en Het Gouden Paard niet in de Franstalige blauwe reeks. Bij de Vlaamse uitgeverij kwam bovendien een nieuwe uitgever aan de top die Vandersteen aanraadde de medewerking met Kuifje te stoppen. Behalve Suske en Wiske verdween ook 't Prinske uit Kuifje. Een verdere toegang naar de veel grotere Franse markt werd gesloten. Het enthousiasme om twee reeksen van Suske en Wiske te maken, de ene voor de krant, de andere voor het weekblad, was trouwens ook al aardig geluwd. Vandersteen liet het uitwerken van Het Gouden Paard al grotendeels over aan zijn medewerkers, ook voor De Sonometer zou dat het geval geweest zijn. Het verhaal zou zich in Japan in het toenmalige heden afgespeeld hebben met geluidsoverlast als een thema. De uitvinding van een zekere professor Tellenbol zou de inzet moeten worden voor een spannend verhaal. (Bron: Standaard Uitgeverij met dank aan Toon Horsten / eigen nieuwsgaring Stripspeciaalzaak.be)

Esther Verkest 15 met stickervel	05/10 TOP
Van Kim Duchateau is afgelopen week de cartoonbundel Tinderstruck! verschenen bij Matsuoka. Eind oktober staat er nog een album van Kim op stapel, Esther Verkest 15: Wonder der Waanzin. Actrice Clara Cleymans schreef een woordje over haar rosse haarkleurgenote Esther voor de achterkant van het album. Je kan het compleet lezen als je op bovenstaande afbeelding klikt. Omdat het om het vijftiende album gaat, trakteert uitgeverij Oogachtend de fans op een stickervel waarbij je een naakte Esther kan aankleden met beschikbare outfits en accessoires. Dit stickervel zal enkel bij de eerste 450 exemplaren gratis meegegeven worden. Schreeuw het alvast uit: I love Esther! (ook als sticker te gebruiken) (Bron: Oogachtend / eigen nieuwsgaring Stripspeciaalzaak.be)

De inhoud van Stripgids 6	05/10 TOP
Binnenkort verschijnt Stripgids nummer 6 dat 164 pagina's dik zal zijn. Dit is een voorstelling van de inhoud: "Met artikels over twintig jaar uitgeverij Bries, de (schrikwekkende) ontlezing bij pubers, de kijk van Zidrou op de jongste lichting aan St-Lukas Brussel afgestudeerde stripmakers, het beeld van ouderen in de strip, een kijk op zestig jaar avonturen van De Rode Ridder, de comeback van de X-Men, strips op Instagram, de jarige Bollie & Billie, een stevig dossier over de Italiaanse strip, een interview met Ulli Lust én een daverend katern van en met Serge Baeken. Er is ook nieuw werk van Steven Dupré, Céline Hudréaux, Gwen Stok, Sam Peeters en het debuut van Dieter De Schutter. En nog véél meer." (Bron: Stripgids / eigen nieuwsgaring Stripspeciaalzaak.be)

Laatste deel Dangerous Liaisons - Hoe het Begon 3	05/10 TOP
Op 23 oktober verschijnt in het Frans het derde en laatste deel van Dangerous Liaisons - Hoe het Begon bij Glénat. Op de vertaling moeten we wachten tot ergens volgend jaar. Deze trilogie is een prequel op het meermaals verfilmde boek uit de achttiende eeuw van Pierre Choderlos de Laclos. (Bron: Glénat / eigen nieuwsgaring Stripspeciaalzaak.be)

Harley Quinn in februari in eigen film	05/10 TOP
In de film Suicide Squad maakte vooral Margot Robbie grote sier als Harley Quinn. Zij vertolkt dezelfde, geschifte rol in de film Birds of Prey (and the Fantabulous Emancipation of One Harley Quinn) die in februari wordt gereleased. Klik op de afbeelding hierboven om de trailer te zien. De film wordt een vrouwenonderonsje met regisseuse Cathy Yan, Margot als producer en de rest van de cast die bestaat uit onder meer Jurnee Smollett-Bell (Black Canary), Mary Elizabeth Winstead (Huntress / Helena Bertinelli), Rosie Perez (Renee Montoya) en Ella Jay Basco (Cassandra Cain). De heren Chris Messina (Victor Zsasz) en Ewan McGregor (Black Mask) vullen die cast aan. (Bron: eigen nieuwsgaring Stripspeciaalzaak.be)

Spawn breekt record	05/10 TOP
Voor de comicliefhebbers. Komende week breekt de Canadese comictekenaar en -uitgever Todd McFarlane een record waarmee hij ineens een plekje verovert in het Guinness Book World Records 2019. In 1992 startte hij de reeks Spawn bij Image Comics, de uitgeverij die hij mee oprichtte nadat hij succes en een grote populariteit verwierf met The Amazing Spider-Man voor Marvel. Hij is tevens de bedenker van het personage Venom. Op 9 oktober verschijnt Spawn #301. Het record betreft de langste creator-owned superheldencomic. McFarlane heeft echter lang niet elke comic getekend of geschreven, maar was wel bij elke uitgave betrokken als eigenaar en eindverantwoordelijke van de reeks. Het record doet denken aan Marc Sleens vermelding in het Guinness Wereldrecordboek uit 1989 nadat hij vijfenveertig jaar Nero in zijn eentje heeft gemaakt. Dat record dateerde van vóór hij de tekeningen van Nero in 1992 aan Dirk Stallaert toevertrouwde. In die eerste vijfenveertig jaar heeft de in 1994 overleden tekenaar Francis Bertrand een tijdje decors getekend voor Nero. Francis is bekend van Bram Jager en zijn Buur en hij was een voormalig assistent van Peyo voor Johan en Pirrewiet en De Smurfen. (Bron: Brainfreeze / eigen nieuwsgaring Stripspeciaalzaak.be)

Marsupilami-tweeluik door Frank Pé en Zidrou	02/10 TOP
Liefhebbers van de Marsupilami en/of Frank Pé krijgen volgend jaar iets om van te smullen. In augustus 2020 staat in het Nederlands deel 1 van een tweeluik over de Marsupilami gepland, getekend door Frank Pé op scenario van Zidrou. Samen maakten ze al het Robbedoes-one-shot Het Licht van Borneo en van Frank verscheen eerder dit jaar een integrale van Ragebol. En zeiden we "smullen"? Je zou je er nog een indigestie aan vreten, want de twee albums zullen samen maar liefst meer dan driehonderd pagina's tellen! Het eerste album telt zo'n honderdzestig pagina's. De albums verschijnen in hardcover bij Dupuis. Door die grote omvang zal deel 1 alvast 27,95 euro kosten. Het tweeluik belooft het echte verhaal van de Marsupilami te vertellen door het te presenteren als een werkelijk wild dier dat mijlenver af staat van alles wat we de voorbije decennia lazen en zagen sinds André Franquin het diertje in 1952 ontwierp. Dierenkenner Frank tekent het ook realistischer met biologische eigenschappen van een buideldier. Verwacht je niet aan een nieuwe documentaire in stripvorm zoals IJzerlijm ons in Het Nest van de Marsupilami's liet onderdompelen in de junglewereld van de Marsupilami's. Zidrou bedacht een verhaal over hoe de Marsupilami zou functioneren in onze contreien, meer bepaald Brussel en Antwerpen in de jaren 1950. Jawel, de Marsupilami komt naar Vlaanderen! Hier krijg je nog een korte inhoud: "De haven van Antwerpen, België, jaren 1950. Een schip met averij loopt de haven binnen. Een groot aantal dieren aan boord overleefde de overtocht niet. Een van de weinige dieren die het wel hebben overleefd, is een vreemd beest dat werd gevangen door de Chahuta-indianen. Deze gele aap met zwarte vlekken is wild en gevaarlijk, en rekent in geen tijd af met zijn bewakers. Hij ontsnapt en vlucht naar Brussel, waar hij bij François belandt. De jongen, die een enorme dierenliefhebber is, wordt gepest met de escapades van zijn moeder tijdens de Tweede Wereldoorlog, die nog vers in het geheugen ligt..." De afbeelding bovenaan dit artikel is een eerdere versie van de Marsupilami naar Franquin. In de strip zal hij er nog wat anders uitzien. (Bron: Dupuis / eigen nieuwsgaring Stripspeciaalzaak.be)

Oude en nieuwe kortverhalen van Buck Danny in twee nieuwe albums	02/10 TOP
Volgend jaar bundelt Dupuis zes oude, minder bekende kortverhalen van Buck Danny door Victor Hubinon en Jean-Michel Charlier in twee nieuwe albums die zijn aangevuld met gloednieuwe kortverhalen. Het eerste album verschijnt in augustus. De oude verhalen waren te lezen in Sprint, het kortstondige weekblad op groter formaat dat Dupuis naast het weekblad Robbedoes uitgaf. De verhalen werden her en der opnieuw gepubliceerd, bijvoorbeeld in zwart-wit in een uitgave van Ciso en in de vroegere integrale reeks van Buck Danny uit de jaren 1980. In de reguliere albumreeks, waarvan in december deel 57 verschijnt, zijn ze nooit gepubliceerd. (Bron: Dupuis / eigen nieuwsgaring Stripspeciaalzaak.be)

Stomp integraal in 2020 en een one-shot van Eric Maltaite en Zidrou	02/10 TOP
Volgend jaar verschijnt bij Dupuis een Nederlandstalige integrale van de trilogie Stomp. Da's goed nieuws voor wie de eerste delen heeft gemist, want die zijn inmiddels uitverkocht. Van dezelfde tekenaar Eric Maltaite verschijnt in oktober 2020 een one-shot van 56 pagina's op scenario van Zidrou bij Dupuis. De werktitel luidt Eén Seconde Later en dit is een eerste voorstelling: "Eén Seconde Later is een verhaal in twee stemmen. Die van Blandine, die verliest, de weerspiegeling van al wat verloren gaat. En die van Philippe, de schuldige. Want wie achterblijft voelt zich altijd verantwoordelijk." Maltaite noemt het een "filosofisch-fantastisch verhaal". Maltaite en Zidrou werkten vroeger al een paar keer samen voor kortere dingetjes voor het weekblad Robbedoes / Spirou, en recenter voor een kortverhaal voor het hommagealbum van De Blauwbloezen dat in 2016 in album verscheen. Beide Belgische auteurs wonen trouwens in Spanje. Maltaite begon aan dit album te tekenen toen Stéphane Colman, de scenarist van Stomp, tijdens het schrijven van Stomp deel 3 even moest afhaken door zijn gezondheid. Om niet zonder werk te vallen, vroeg Maltaite aan uitgeverij Dupuis of ze geen ander project voor hem hadden. By the way, Maltaite zal nooit in de voetsporen treden van zijn vader Will door de reeks Baard en Kale te tekenen. "Ik zag mijn vader mopperen toen hij zijn laatste Baard en Kales tekende, want hij had er schoon genoeg van. Ik heb dus geen zin om me dat op de hals te halen!" Hij kijkt wel uit naar de Baard en Kale door Blutch en diens broer Robber. Dat album verschijnt eveneens volgend jaar in vertaling en wel in maart als een hardcover van 80 pagina's. (Bron: Dupuis / eigen nieuwsgaring Stripspeciaalzaak.be)

Patrick Tandiang (58) overleden	02/10 TOP
De Franse tekenaar Patrick Tandiang is zaterdagavond 28 september overleden. Hij werd 58 jaar en overleed in enkele weken tijd aan kanker. Tandiang was de tekenaar van de reeks Sem & Ishtar (vier delen bij Talent) en losse albums in de reeksen Spyder (deel 4), Man van het Jaar (deel 6) en Zeven (deel 7). Hij werkte aan een nieuwe, historisch gesitueerde strip op scenario van Philippe Pelaez, Le Bossu de Montfaucon, waarvoor hij al een aantal pagina's had getekend. Dat zou een tweeluik worden voor uitgeverij Bamboo. Daarnaast was Tandiang actief in de reclame (tot hij strips begon te tekenen), als illustrator, met een voorliefde voor fantasy en sciencefiction, en concept artist voor films als The Lady en Anna, beide van Luc Besson, de tekenfilmreeksen Princess Sissi, Diabolik en The Bots Master en zelfs voor pretparkattracties. Bezoek hier zijn website. (Bron: eigen nieuwsgaring Stripspeciaalzaak.be)

Coverschets Jomme 2	02/10 TOP
Hierboven zie je Steven Duprés coverontwerp voor de remake van de Jommeke-klassieker Paradijseiland, te verschijnen in december. Lees er hier meer over. (Bron: Ballon Comics / eigen nieuwsgaring Stripspeciaalzaak.be)